Πέρασε το καλοκαίρι
.Σχεδόν όλοι οι λουόμενοι έχουν γυρίσει στην βάση τους.
Παιδιά και γονείς τώρα πλέον περιμένουν να ανοίξουν τα σχολεία.
Στην κατηγορία των γονέων αυτών ανήκω και εγώ.Βλέπετε ο "φάτσας-πυθαράκιον" θα πάει φέτος πρώτη δημοτικού.
Εκτός από τον φάτσα όμως κάνω και εγώ σαν πρωτάρα.Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ξαναπήγα σχολείο μαζί με τα παιδιά μου.
Φυσικά έχω έναν επιπρόσθετο κόμπο-άγχος που με διακατέχει αφού το πυθαράκι είναι ....θεριό.
Συζητούσα με τον big Brother μου και με συμβούλεψε απλά. Άστο να κυλήσει,μην πανικοβάλλεσαι.
Μα πως...αυτός δεν βάζει τον πισινό του κάτω ούτε για να φάει θα κάτσει να γράψει και να διαβάσει;
Άσε που σκέφτομαι την δασκάλα να τον κυνηγάει....
Μέρες τώρα ψάχνω στην μεγάλη "βιβλιοθήκη " που λέγεται διαδίκτυο για συμβουλές και πρακτικές.
Ξεκινάμε φυσικά με το να συζητάμε για το σχολείο με το παιδί μας λίγο λίγο και τακτικά.
Καλό θα ήταν να πηγαίναμε και μια βόλτα στο σχολείο .Να το δει το παιδί "άδειο" χωρίς παιδιά.
Μην του μιλήσετε για το τι θα του συμβεί αλλά το τι έχετε βιώσει εσείς στο σχολείο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα υπάρξει καταιγισμός ερωτήσεων όπου θα πρέπει να απαντάτε ρεαλιστικά και χωρίς φαντασία.
Δώστε του ευχάριστες στιγμές πηγαίνοντας το για σχολικά ψώνια.
Σε περίπτωση που το παιδί αρνείτε να πάει σχολείο και κλάιει πρέπει να οπλιστείτε με ηρεμία και να πράξετε με σταθερότητα.Αφήστε το παιδί στο σχολείο και αυτό θα ξεχαστεί.Μην μένετε στον χώρο του σχολείου όσο σκληρό και αν σας φαίνεται. Καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει η επιστροφή του μαθητή στο σπίτι.Ένα φιλί και η κλασσική αλλά απλή ερώτηση "πως πέρασες σήμερα"(ορθά κοφτά)
καλύπτει τις συναισθηματικές ανάγκες του.
Αυτά προς το παρόν εν αναμονή της σχολικής χρονιάς.
Καλή σχολική χρονιά σε όλους και Μάνα Κουράγιο!
.Σχεδόν όλοι οι λουόμενοι έχουν γυρίσει στην βάση τους.
Παιδιά και γονείς τώρα πλέον περιμένουν να ανοίξουν τα σχολεία.
Στην κατηγορία των γονέων αυτών ανήκω και εγώ.Βλέπετε ο "φάτσας-πυθαράκιον" θα πάει φέτος πρώτη δημοτικού.
Εκτός από τον φάτσα όμως κάνω και εγώ σαν πρωτάρα.Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ξαναπήγα σχολείο μαζί με τα παιδιά μου.
Φυσικά έχω έναν επιπρόσθετο κόμπο-άγχος που με διακατέχει αφού το πυθαράκι είναι ....θεριό.
Συζητούσα με τον big Brother μου και με συμβούλεψε απλά. Άστο να κυλήσει,μην πανικοβάλλεσαι.
Μα πως...αυτός δεν βάζει τον πισινό του κάτω ούτε για να φάει θα κάτσει να γράψει και να διαβάσει;
Άσε που σκέφτομαι την δασκάλα να τον κυνηγάει....
Μέρες τώρα ψάχνω στην μεγάλη "βιβλιοθήκη " που λέγεται διαδίκτυο για συμβουλές και πρακτικές.
Ξεκινάμε φυσικά με το να συζητάμε για το σχολείο με το παιδί μας λίγο λίγο και τακτικά.
Καλό θα ήταν να πηγαίναμε και μια βόλτα στο σχολείο .Να το δει το παιδί "άδειο" χωρίς παιδιά.
Μην του μιλήσετε για το τι θα του συμβεί αλλά το τι έχετε βιώσει εσείς στο σχολείο.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα υπάρξει καταιγισμός ερωτήσεων όπου θα πρέπει να απαντάτε ρεαλιστικά και χωρίς φαντασία.
Δώστε του ευχάριστες στιγμές πηγαίνοντας το για σχολικά ψώνια.
Σε περίπτωση που το παιδί αρνείτε να πάει σχολείο και κλάιει πρέπει να οπλιστείτε με ηρεμία και να πράξετε με σταθερότητα.Αφήστε το παιδί στο σχολείο και αυτό θα ξεχαστεί.Μην μένετε στον χώρο του σχολείου όσο σκληρό και αν σας φαίνεται. Καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει η επιστροφή του μαθητή στο σπίτι.Ένα φιλί και η κλασσική αλλά απλή ερώτηση "πως πέρασες σήμερα"(ορθά κοφτά)
καλύπτει τις συναισθηματικές ανάγκες του.
Αυτά προς το παρόν εν αναμονή της σχολικής χρονιάς.
Καλή σχολική χρονιά σε όλους και Μάνα Κουράγιο!
Καλή αρχή και χαλαρά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι οι περισσότερες δυσκολίες προσαρμογής των πρωτακίων στο σχολείο πηγάζουν από μας τους γονιούς.
Φίλησέ τον μου!
Καλή σχολική χρονιά!! Καλό μήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφή