Σελιδες

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Οι παραξενιές του μυαλού

  Όλοι έχουμε μια εμπειρία από διάφορα συναίσθηματα και σκέψεις που βιώνουμε περιστασιακά. Μερικά πράγματα που λέμε ή κάνουμε, την ίδια στιγμή έχουμε την αίσθηση ότι τα έχουμε ξαναπεί ή ότι τα έχουμε ξανακάνει. Νιώθουμε ότι έχουμε ξαναζήσει τη στιγμή ή ότι γνωρίζουμε τι θα πει ο άλλος πριν το πει, και άλλα παρόμοια.

Ας δούμε τα 10 πιο παράξενα φαινόμενα που συμβαίνουν κάποιες στιγμές στο μυαλό μας! 

1) Deja vuΤο Déjà vu είναι η εμπειρία του να έχετε βιώσει ή δει μια νέα κατάσταση στο παρελθόν. Να νιώσετε σαν το γεγονός να έχει ήδη συμβεί ή να επαναλαμβάνεται. Η εμπειρία συνήθως συνοδεύεται από μια έντονη αίσθηση οικειότητας και μια αίσθηση παραδοξότητας ή παραξενιάς. Η “προηγούμενη” εμπειρία συνήθως αποδίδεται σε ένα όνειρο, αλλά μερικές φορές υπάρχει μια σταθερή αίσθηση ότι έχει πραγματικά συμβεί στο παρελθόν.

2) Deja Vecu

Το Déjà vécu είναι αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι δοκιμάζουν όταν νομίζουν ότι βιώνουν το deja vu. Déjà vu είναι η αίσθηση που έχει κάποιος όταν έχει δει κάτι πριν, ενώ déjà vécu είναι η εμπειρία του να έχει δει ένα γεγονός στο παρελθόν, αλλά με μεγάλη λεπτομέρεια, όπως το να αναγνωρίσει μυρωδιές και ήχους. Αυτό, επίσης, συνήθως συνοδεύεται από μια πολύ ισχυρή αίσθηση γνώσης για το τι πρόκειται να γίνει στη συνέχεια.

3) Deja Visite

Το Déjà visite είναι μια λιγότερο κοινή εμπειρία και περιλαμβάνει μια παράξενη γνώση ενός νέου τόπου. Για παράδειγμα, ίσως γνωρίζετε την τοποθεσία γύρω σας (μια νέα πόλη ή ένα τοπίο) παρά το γεγονός ότι ποτέ δεν την έχετε επισκεφτεί. Γνωρίζετε, δηλαδή, ότι είναι αδύνατο για σας να έχετε αυτή τη γνώση και όμως την έχετε.

Crazy

4) Deja Senti

Το Déjà senti είναι το φαινόμενο του να έχεις ήδη νιώσει κάτι. Η φράση “αυτό το έχω ξανανιώσει” αποτυπώνει απόλυτα το Deja Senti. Αυτό είναι αποκλειστικά και μόνο ένα ψυχικό φαινόμενο και σπάνια παραμένει στη μνήμη μας αργότερα. Αρκετοί επιληπτικοί ασθενείς βιώνουν συχνά το deja senti.

5) Jamais Vu

Το Jamais Vu περιγράφει μια γνώριμη κατάσταση την οποία δεν αναγνωρίζουμε. Συχνά θεωρείται ότι είναι το αντίθετο του déjà vu. Ο παρατηρητής δεν αναγνωρίζει την κατάσταση αν και είναι γνωστό ότι παρευρισκόταν σε αυτή. Όπως όταν ένα άτομο προς στιγμήν δεν αναγνωρίζει ένα πρόσωπο, μια λέξη, ή έναν τόπο παρά το γεγονός ότι στην ουσία τα γνωρίζει.

6) Presue Vu

Το Presque Vu είναι πολύ παρόμοιο με την αίσθηση στην “άκρη της γλώσσας”. Όταν κάποιος είναι έτοιμος να πει μια λέξη αλλά κολλάει το μυαλό του και δεν του βγαίνει.

7) L’esprit de l’escalier

L’esprit de l’escalier είναι όταν μας έρχεται μια ιδέα, μια έξυπνη σκέψη όταν είναι πολύ αργά. Είναι το γνωστό σε εμάς “κατόπιν εορτής”.

8 ) Capgras Delusion

Το Capgras Delusion είναι το φαινόμενο κατά το οποίο ένα άτομο πιστεύει ότι ένας στενός φίλος ή ένα μέλος της οικογένειας του έχει αντικατασταθεί από ένα πανομοιότυπο και αναζητεί αυτόν που τον εξαπάτησε. Αυτή την αυταπάτη την συναντάμε σε άτομα που πάσχουν από σχιζοφρένεια.

9) Fregoli Delusion

Το Fregoli Delusion είναι ένα σπάνιο φαινόμενο του εγκεφάλου στο οποίο ένα άτομο έχει την πεποίθηση ότι διαφορετικοί άνθρωποι είναι το ίδιο πρόσωπο σε ποικίλες μεταμφιέσεις. Συχνά συνδέεται με την παράνοια και την πεποίθηση ότι το άτομο που είναι μεταμφιεσμένο προσπαθεί να τους καταδιώξει.

10) Prosopagnosia

Η Prosopagnosia είναι ένα φαινόμενο στο οποίο ένα άτομο αδυνατεί να αναγνωρίσει πρόσωπα των ανθρώπων ή αντικειμένων που έπρέπει να γνωρίζει. Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν αυτή τη διαταραχή είναι συνήθως σε θέση να χρησιμοποιούν άλλες αισθήσεις τους για να αναγνωρίσουν τα άτομα – όπως αρώματα ενός προσώπου, το σχήμα ή το στυλ των μαλλιών τους, τον ήχο της φωνής τους, ή ακόμα και το περπάτημα τους. Μια κλασική περίπτωση αυτής της διαταραχής παρουσιάστηκε σε ένα βιβλίο το 1998 που ονομάζεται “Ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη σύζυγό του με ένα καπέλο».

 http://www.ygeianews.gr

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

Η υγεία των μαλλιών μας




Πιστολάκι, ανταύγειες, βούρτσισμα… είναι κάποιοι μόνο από τους «υπεύθυνους» για τη γήρανση των μαλλιών. Κι όμως, με τη σωστή φροντίδα μπορούν να ανακτήσουν τα χαμένα τους νιάτα.
Εμείς οι γυναίκες ταυτίζουμε την αντιγήρανση με το πρόσωπο, τα χέρια ή το κορμί. Κι όμως, και τα μαλλιά μας γερνάνε. Το συχνό πιστολάκι, το ίσιωμα, το ψαλίδι, το δυνατό βούρτσισμα και χτένισμα, οι βαφές, η ζημιά που προκαλεί ο ήλιος και το χλώριο σε συνδυασμό με τη γενετική γήρανση και τα ορμονικά σκαμπανεβάσματα έχουν ως αποτέλεσμα να δείχνουν τα μαλλιά μας ταλαιπωρημένα και γερασμένα. Μήπως πρέπει να κάνουμε κάτι γι’ αυτό;
Συχνό styling
Τα «γερασμένα» μαλλιά έχουν τάση για ξηρότητα και συνήθως είναι λεπτά και εύθραυστα. Η υπερβολική χρήση του σεσουάρ απορροφά την υγρασία της τρίχας και γερνάει τα μαλλιά μας πιο γρήγορα. Το πιστολάκι, το τράβηγμα και το ίσιωμα των μαλλιών προκαλούν ξηρότητα και ψαλίδα. Γι’ αυτό, θα πρέπει πάντα να χρησιμοποιούμε μια προστατευτική κρέμα styling και να κάνουμε μία φορά την εβδομάδα ειδική θεραπεία για να αναπληρώνουμε τη χαμένη υγρασία των μαλλιών και να εμποδίζουμε την καταστροφή της τρίχας από τη θερμότητα.
Επιπλέον, καλό θα είναι να περιορίζουμε τη χρήση των συσκευών που εκπέμπουν θερμότητα και να αποφεύγουμε τα πιστολάκια που έχουν ισχύ μεγαλύτερη από 1.200 βατ. Επίσης, δεν πρέπει να πλησιάζουμε το πιστολάκι πολύ κοντά στην τρίχα. Σύμφωνα με το κομμωτή των σταρ Φίλιπ Κίνγκσλεϊ, το πιστολάκι θα πρέπει να απέχει από τα μαλλιά 15 πόντους τουλάχιστον. Ο γνωστός hair stylist συμβουλεύει: «Όταν τα μαλλιά σας είναι πολύ βρεγμένα, στεγνώστε τα στην υψηλότερη θερμοκρασία και στη συνέχεια αρχίστε να μειώνετε την ένταση της θερμότητας. Και ποτέ μα ποτέ μη χρησιμοποιείτε ψαλίδια για μπούκλες ή για ίσιωμα πάνω σε βρεγμένα ή νωπά μαλλιά, εκτός αν θέλετε να τα κάψετε.
Αλλαγή στο χρώμα
Μια από τις πρώτες δυσάρεστες αλλαγές που υφίστανται τα μαλλιά μας όταν αρχίσουν να γερνάνε είναι ότι το χρώμα αρχίζει να ξεθωριάζει. Αυτό συμβαίνει γιατί η ουσία που παράγεται στους θύλακες της τρίχας –η μελανίνη– μειώνεται και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα μαλλιά να γίνονται γκρίζα ή άσπρα. Έρευνες έχουν δείξει ότι η βιταμίνη Β βοηθάει στη μείωση του κινδύνου να γκριζάρουμε, αλλά αυτό είναι κάτι που καθορίζεται κυρίως γενετικά. Αν η βαφή είναι απαραίτητη, καλό θα είναι να χρησιμοποιούμε προϊόντα που προστατεύουν το χρώμα. Αυτό που προκαλεί τη γήρανση της τρίχας δεν είναι το βάψιμο, αλλά το συχνό βάψιμο. Γι’ αυτό και πρέπει να αποφεύγουμε τις απανωτές βαφές, ιδιαίτερα στα μαλλιά που είναι ήδη εύθραυστα.
Μετά από κάθε βαφή είναι απαραίτητα τα προϊόντα περιποίησης. Οι χημικές ουσίες στις βαφές σπάνε τους δεσμούς που υπάρχουν ανάμεσα στα προστατευτικά κύτταρα της τρίχας και τις αποχωρίζουν από τη βάση τους. Έτσι, τα μαλλιά γίνονται ευάλωτα στον στατικό ηλεκτρισμό και στην υγρασία, δείχνουν θαμπά ή ξηρά. Γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικές οι θεραπείες βαθιάς περιποίησης δύο μέρες πριν και δύο μέρες μετά τη βαφή των μαλλιών.
Καθημερινή δίαιτα
Είναι σε όλες μας γνωστό πως οι υπερβολικές δίαιτες μπορεί να οδηγήσουν σε πρόωρη απώλεια μαλλιών. «Στην πραγματικότητα, μπορεί να προκαλέσουν την αποδυνάμωση της διαμέτρου των θυλάκων της τρίχας», λέει ο Φίλιπ Κίνγκσλεϊ. «Γι’ αυτό, ακόμη κι αν είστε σε δίαιτα, μην παραλείπετε να τρώτε τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες και σίδηρο, είναι απαραίτητο αν θέλετε τα μαλλιά σας να δείχνουν και να είναι υγιή. Κι αν έχετε χαμηλό σίδηρο, ρωτήστε το γιατρό σας αν πρέπει να πάρετε συμπληρώματα σιδήρου».
Νικήστε τα λεπτά μαλλιά
Καθώς μεγαλώνουμε, τα μαλλιά, εκτός από γκρίζα, γίνονται και πιο λεπτά. Φυσικά, αυτό συμβαίνει σταδιακά, οπότε μπορεί και να περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι να το παρατηρήσουμε. Όπως όμως μας πληροφορεί ο Φίλιπ Κίνκγσλεϊ, ακόμη και η εξασθένηση αντιμετωπίζεται με τα σωστά προϊόντα styling που ενισχύουν την τρίχα και με σαμπουάν και conditioner που δίνουν όγκο.
Μήπως πηγαίνετε σε πισίνα;
Τόσο το νερό της πισίνας που περιέχει χλώριο όσο και της θάλασσας με το αλάτι λειτουργούν καταστροφικά για τα μαλλιά. Γι’ αυτό και τα μαλλιά των κολυμβητών είναι συνήθως άγρια, έχουν την τάση να σπάνε, να κάνουν ψαλίδα και το χρώμα τους ξεθωριάζει. Είναι απαραίτητο λοιπόν το σκουφάκι ή κάποια προστατευτικά προϊόντα που συγκρατούν την υγρασία και εμποδίζουν τις επικίνδυνες χημικές ουσίες ή το αλάτι να εισχωρήσουν στην τρίχα.
«Έχω ορμονικό»
Ορμονικές αλλαγές, όπως η χρήση αντισυλληπτικού χαπιού και η εμμηνόπαυση, μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την κατάσταση των μαλλιών σας. «Η εμμηνόπαυση προκαλεί πολύ μεγάλη παραγωγή σμήγματος. Η βαφή είναι πολύ καλός τρόπος να δώσετε όγκο στα μαλλιά σας και η χημική διαδικασία μπορεί να αποτρέψει τη λιπαρότητα. Επίσης, το αντισυλληπτικό ή ένα χάπι για την εμμηνόπαυση που θα σας προτείνει ο γιατρός σας μπορεί να δώσουν λύση. Συνδυάστε αυτές τις θεραπείες με μαλακτικές κρέμες και εντατικές θεραπείες ειδικές για ταλαιπωρημένα μαλλιά. Επίσης, οι παθήσεις του θυρεοειδούς και οι διαταραχές των θυρεοειδικών ορμονών μπορούν να προκαλέσουν απώλεια τριχών και λέπτυνση.
Λιγότερο άγχος
Το άγχος επιταχύνει τη διαδικασία γήρανσης και συχνά προκαλεί πρόωρο γκριζάρισμα, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις προκαλεί και απώλεια μαλλιών. Θεραπευτικές δόσεις βιταμίνης Β, οι οποίες είναι ιδανικές για όσους έχουν έντονο άγχος, θεωρούνται ότι καθυστερούν σε κάποιες περιπτώσεις το γκριζάρισμα. Οι τεχνικές χαλάρωσης που μειώνουν το στρες βοηθούν επίσης τα μαλλιά και γενικότερα το κεφάλι αυξάνοντας την κυκλοφορία του αίματος και μειώνοντας την απώλεια μαλλιών. Επίσης, ο συνδυασμός βιταμίνης Β και βιοτίνης μειώνει την απώλεια μαλλιών, σύμφωνα με ειδικούς διατροφολόγους.
Λύσεις για τη μόλυνση
«Τα βαριά μεταλλικά στοιχεία από την περιβαλλοντική μόλυνση και η νικοτίνη από το κάπνισμα κολλάνε στα μαλλιά αφήνοντάς τα θαμπά, άψυχα και πρόωρα γηρασμένα», λέει ο Κρεγκ Χιούμπερτ, δημιουργικός διευθυντής της Therapi Haircare. «Μαζί με τις υπεριώδεις ακτίνες του ήλιου αφαιρούν από τα μαλλιά τη φυσική τους υγρασία», αποκαλύπτει ο Κίνγκσλεϊ. Λούζετε τα μαλλιά σας συχνά για να τα προστατέψετε από τη μόλυνση –είναι καλύτερα να τα λούζετε κάθε μέρα αν καπνίζετε ή ζείτε στην πόλη– με ένα απαλό, αλλά αντιοξειδωτικό σαμπουάν μην παραλείποντας ποτέ το κατάλληλο conditioner. Πριν τα χτενίσετε, απλώστε στα μαλλιά σας ένα προστατευτικό προϊόν περιποίησης που δεν χρειάζεται ξέβγαλμα, το οποίο θα τα προστατέψει απέναντι στη UV ακτινοβολία και στην απώλεια της φυσικής υγρασίας τους.
Και με την εγκυμοσύνη;
Οι ορμόνες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε κάποιες γυναίκες χαρίζουν πυκνά, πλούσια μαλλιά. Σε άλλες πάλι δημιουργούν προβλήματα όπως τριχόπτωση, ξηροδερμία και αλλαγή στη «συμπεριφορά» της τρίχας. Οι δερματολόγοι μάς συνιστούν συμπληρώματα διατροφής, αλλά και σωστή διατροφή. Τα συμπληρώματα πρωτεΐνης είναι πολύ σημαντικά ειδικά στο πρωινό και στο μεσημεριανό. Μια ομελέτα από ασπράδια μαζί με καπνιστό σολομό είναι ιδανική για το πρωί, ενώ το μεσημέρι μπορείτε να φάτε μια μερίδα κρέας χωρίς πολλά λιπαρά, όπως είναι το κοτόπουλο ή το ψάρι..

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Οι μανούλες στα παιδικά χωριά SOS






Επειδή πάντα θα υπάρχει ανάγκη για αυτό το λειτούργημα και όχι επάγγελμα, ας δούμε τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει μια γυναίκα ικανή να προσφέρει φροντίδα, τρυφερότητα και πάνω απ’όλα απέραντη αγάπη για τα παιδιά των Παιδικών Χωριών SOS. Ας ελπίσουμε ότι  υπάρχουν αρκετές γυναίκες ανάμεσα μας που έχουν τέτοια αποθέματα στοργής και αγάπης  στην καρδιά τους, και να δούμε μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία.

 Μητέρα ή θεία στα παιδικά χωριά SOS

Η Μητέρα SOS, πέρα από το ότι αποτελεί το μητρικό πρότυπο, προσπαθεί για την ενσωμάτωση των παιδιών στην οικογένεια όπου θα βιώσουν την αποδοχή, την ασφάλεια και τη συλλογικότητα. Υποκαθιστώντας τη φυσική μητέρα, αναλαμβάνει την κάλυψη των πρακτικών, παιδαγωγικών και ψυχοσυναισθηματικών αναγκών των παιδιών και διασφαλίζει το ζεστό οικογενειακό κλίμα.

Σημαντικό καθήκον και ευθύνη της Μητέρας SOS είναι να διαπαιδαγωγήσει τα παιδιά που της έχουν ανατεθεί, ακολουθώντας σύγχρονες παιδαγωγικές μεθόδους με την άμεση υποστήριξη του Παιδαγωγικού προσωπικού προκειμένου τα παιδιά να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα της ζωής και να ενσωματωθούν δημιουργικά στην κοινωνία.

Βασική προϋπόθεση για την ικανοποιητική άσκηση του ρόλου της, ο οποίος μέσα στην επαγγελματική του δεοντολογία εμπεριέχει την διάσταση του λειτουργήματος, είναι να διαθέτει προσωπικά χαρίσματα και ικανότητες όπως και συναισθηματική ωριμότητα, έτσι ώστε η σχέση της με τα παιδιά να μην είναι μονοδιάστατη προκειμένου να μην σταματά η δυναμική της συναισθηματικής συγκρότησης του παιδιού και να αποφεύγονται παράγοντες ανάπτυξης ιδρυματικής αντίληψης.

Η καταλληλότητά της κρίνεται βάσει συγκεκριμένης διαδικασίας αξιολόγησης όπου εκτιμώνται οι διανοητικές, συναισθηματικές και πρακτικές της ικανότητες μέσα στα πλαίσια της εκπαίδευσης και πρακτικής της στον χώρο του Παιδικού Χωριού SOS.

Προς τούτο, λειτουργεί ανά τακτά διαστήματα Σχολή Μητέρων.


Μητέρα SOS επάγγελμα καρδιάς

Ο ρόλος της Μητέρας SOS είναι καθαρά μια κατάθεση ψυχής και συγχρόνως μία επένδυση ζωής.  Γι’ αυτό η προσωπικότητά της και η διάθεσή της αποτελούν τα πρωταρχικά κριτήρια επιλογής της.

Η Μητέρα SOS αναλαμβάνει υπεύθυνα την ανατροφή 5-6 παιδιών που δεν μπορούν να μεγαλώσουν κοντά στους δικούς τους, ζει μαζί τους σ’ ένα σπίτι του Παιδικού Χωριού SOS προσφέροντας με την μόνιμη καθημερινή παρουσία της, αγάπη, θαλπωρή και σιγουριά που έχουν ανάγκη τα παιδιά για να μεγαλώσουν σωστά.

Τα Παιδικά Χωριά SOS έχουν ανάγκη από Μητέρες SOS, οι οποίες θα βοηθήσουν σαν επαγγελματίες και σαν άνθρωποι, να προστατευτούν ακόμα περισσότερα παιδιά.

Αν αγαπάτε τα παιδιά και θέλετε να ασχοληθείτε με την ανατροφή τους
Είστε μεταξύ 32–45 χρονών
Χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις
Με καλή σωματική και ψυχική υγεία
Απόφοιτη Λυκείου
Με δυνατότητα συνεχούς παρουσίας σε ένα από τα Παιδικά Χωριά SOS στην Αθήνα ή Θεσσαλονίκη ή Αλεξανδρούπολη
Σας προσφέρεται:

Ικανοποιητικός μισθός, ασφάλιση, άδεια και 8 ρεπό το μήνα.
Διαμονή σε σύγχρονη κατοικία
Συνεχής εκπαίδευση και επιμόρφωση
Συνεργασία και πλαισίωση από την Παιδαγωγική Ομάδα του Χωριού
Συναισθηματική ικανοποίηση με την ενασχόληση με παιδιά

 Η Μητέρα SOS από την σκοπιά της παιδαγωγικής επιστήμης

Χαρακτηριστικά – Ιδιότητες – Αρμοδιότητες.
Κοινωνική – Γονεϊκή διάσταση του ρόλου.


Με την ίδρυση του πρώτου Παιδικού Χωριού SOS 60 χρόνια πριν, ο Hermann Gmeiner έβαλε έναν σκοπό για την επιτυχία της προσπάθειάς του να προσφέρει ανατροφή σε μοναχικά παιδιά μέσα σε πλαίσια οικογενειακού περιβάλλοντος.

Θέλησε να προσφέρει ξανά ένα σταθερό, μόνιμο σπιτικό στα παιδιά που έχουν ανάγκη φροντίδας και προστασίας και από την άλλη να παράσχει την δυνατότητα σε γυναίκες μόνες, δίχως οικογενειακές υποχρεώσεις, μια ζωή πληρότητας με την ανάληψη της φροντίδας και ανατροφής παιδιών που η ευθύνη τους ανατέθηκε στα Παιδικά Χωριά SOS.

Η Μητέρα SOS  είναι το κέντρο, η καρδιά της οικογένειας SOS

Σ’ όλο τον κόσμο υπάρχουν γυναίκες που είναι μόνες, που επέλεξαν να είναι ανεξάρτητες, που δεν έχουν σύντροφο, που η ζωή τους κυλάει χωρίς κάποιο ουσιαστικό ενδιαφέρον ή κάποια επαγγελματική απασχόληση, που αυτή δεν είναι αρκετή για να τις «γεμίσει». Επιθυμούν να έχουν κοντά τους ένα παιδί και επιθυμούν να αφιερώσουν τις ώρες τους στην φροντίδα του. Και βεβαίως σ’ όλο τον κόσμο υπάρχουν παιδιά που είναι μόνα τους, που στερούνται την φροντίδα των γονιών τους και που θα τα βοηθούσε αφάνταστα το να την έχουν.

Αυτές λοιπόν οι γυναίκες και αυτά τα παιδιά μπορούν να συναντηθούν και να επιτευχθεί ο διπλός στόχος της αποκατάστασης των παιδιών και της ευκαιρίας να προσδώσουν μόνες γυναίκες ένα νόημα στην ζωή τους.
Προχωρώντας λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε πως η Μητέρα SOS είναι ένα επάγγελμα που δίνει την δυνατότητα σε εκατοντάδες γυναίκες σ’ όλο τον κόσμο να ζήσουν «κοινωνικά» την μητρότητα κοντά στην ομάδα των παιδιών που ανέλαβαν την ανατροφή τους.

Για να γίνει μια γυναίκα «Μητέρα» σ’ ένα Παιδικό Χωριό SOS, δεν χρειάζεται παρά κάποιο παιδαγωγικό ταλέντο και κυρίως, πολλή, πάρα πολλή αγάπη για τα παιδιά. Γιατί τα παιδιά που καταφεύγουν στα Παιδικά Χωριά SOS είναι, σχεδόν πάντα, ψυχοσυναισθηματικά επιβαρυμένα. Υποφέρουν, από αισθήματα κατωτερότητας, καταπίεσης της προσωπικότητας, έλλειψη αγάπης, άγχη που φτάνουν στο προχωρημένο στάδιο της ψύχωσης. Πολλά απ’ αυτά είναι παιδιά ανεπιθύμητα, κατατρεγμένα, αποπλανημένα, ξεχασμένα απ’ τους άλλους. Κι’ όλα ζητάνε να βρουν κάποιον που να του έχουν εμπιστοσύνη – στην προκειμένη περίπτωση, τη Μητέρα του Παιδικού Χωριού SOS.

Πρώτος στόχος στην αγωγή των παιδιών αυτών είναι η βοήθεια και η θεραπεία τους. Ξέρουμε καλά όλοι μας, πόσο σημαντικός για την αγωγή ενός παιδιού είναι ο δεσμός με τη μητέρα του ή με κάποιο επιτυχημένο υποκατάστατό της. Στο Παιδικό Χωριό SOS το παιδί πρέπει, πρώτα απ’ όλα, ν’ αποκτήσει εμπιστοσύνη στο πρόσωπο της μητέρας. Απ’ αυτόν το δεσμό θ’ αντληθεί αργότερα όλη η επιρροή, που χρειάζεται για την αγωγή του. Το πρώτο βήμα, λοιπόν, που κάνει το Παιδικό Χωριό SOS είναι να δώσει στο εγκαταλειμμένο παιδί μια μητέρα, που τα αγαπάει, και που θα σταθεί στο επίκεντρο όλης της παιδαγωγικής εργασίας.

Αλλά η αγάπη δεν είναι αρκετή, από μόνη της. Και η αγωγή χωρίς αγάπη είναι εντελώς στείρα. Χρειάζεται ένα πλαίσιο – όρια, κάποια σταθερότητα στις απαιτήσεις, που έχει κανείς από το παιδί. Χρειάζονται παιδαγωγικές γνώσεις και ικανότητες, για να μπορέσει όλη αυτή η εργασία να αποφέρει καρπούς. Χρειάζεται, ακόμα, πολλή αγάπη, γιατί όταν το παιδί δεν νοιώθει ασφάλεια και σιγουριά, κάθε τρόπος και κάθε μέσο αγωγής δεν έχει κανένα νόημα. Το μόνο που πετυχαίνουν είναι να δημιουργήσουν νέες δυσκολίες και νέα συμπλέγματα.

Η αγωγή προϋποθέτει τη συμμετοχή στη ζωή του παιδιού, συμμετοχή στις χαρές και στις λύπες του με πρωταρχικό σκοπό τους τη δημιουργία συναισθηματικών δεσμών ανάμεσα στους ανθρώπους.

Προϋπόθεση επίσης, για την κατοπινή παιδαγωγική εργασία στο Παιδικό Χωριό SOS, είναι να εμπνεύσουμε στο παιδί το αίσθημα της ασφάλειας και της σιγουριάς, το αίσθημα ότι το αγαπάμε. Κι’ αυτό είναι ένα από τα βασικά καθήκοντα της Μητέρας του Παιδικού Χωριού.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ανθρωπότητα έχει ανατραφεί και ανατρέφεται από μητέρες. Αλλά εκεί όπου δεν υπήρχε μητέρα, τα παιδιά έχαναν τις φυσικές προϋποθέσεις για μια ομαλή εξέλιξη. Η αγωγή αυτών των παιδιών μπορεί συχνά να αποβεί προβληματική. Ούτε η πιο σύγχρονη οργάνωση, ούτε η εφαρμογή όλων των επιστημονικών γνώσεων, μπορούν να μετριάσουν τη σημαντική διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στο παιδί που μεγάλωσε μέσα σε μια οικογένεια και σ’ εκείνο που πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του σ’ ένα ίδρυμα. Το τελευταίο είναι ασύγκριτα πιο ευάλωτο, κι’ έχει πιο συχνά απ’ ότι το πρώτο αρνητική στάση απέναντι στη ζωή.

Οι Μητέρες των Παιδικών Χωριών SOS πρέπει να είναι θετικά διατεθειμένες απέναντι στη ζωή και να είναι ψυχικά υγιείς. Γιατί η προσωπικότητά τους αποτελεί ένα πρότυπο για τα παιδιά που έχουν αναλάβει.

Τα παιδιά που καταφεύγουν στα Παιδικά Χωριά SOS έχουν παρελθόν πλούσιο σε κακές εμπειρίες και λανθασμένα πρότυπα. Αξίζει, λοιπόν, να παρουσιάσουμε σ’ αυτά τα παιδιά, την εικόνα ενός ανθρώπου, που θα δώσει νέο νόημα καθώς κι’ ένα διαφορετικό περιεχόμενο σ’ όλη τους την ύπαρξη. Στη Μητέρα του Παιδικού Χωριού SOS, πρέπει να βρουν ένα πρότυπο σωστό, κάποιον, στον οποίο θα υπακούσουν, στον οποίο θα εμπιστευτούν τις μικροσκανταλιές τους και τα προβλήματά τους. Πόσο χαμένα θα ένοιωθαν τα παιδιά των Παιδικών Χωριών SOS, αν δεν υπήρχε η μητέρα τους!

Κάθε παιδί έχει έμφυτη την ανάγκη για μητρική περιποίηση και στοργή. Χρειάζεται την αγάπη της μητέρας, όπως ακριβώς χρειάζεται το κρεβατάκι του, τα ρούχα του, το καθημερινό του φαγητό. Αυτή η ανάγκη πηγάζει από τη σωματική, την πνευματική και την ψυχική ατέλεια του μικρού παιδιού. Όταν γεννιέται, δεν είναι ακόμα σε θέση να ζήσει ολομόναχο. Κι’ έτσι όπως είναι ανίκανο να φροντίσει για το σώμα του, το ίδιο ανίκανο είναι ν’ αναπτύξει μόνο του, το πνεύμα του.

Η ψυχοσύνθεση του παιδιού καθορίζεται από τη στιγμή της συλλήψεώς του. Και για να συνειδητοποιήσουμε ακόμα καλύτερα τη σχέση, που υπάρχει ανάμεσα στο παιδί και τη μητέρα, αρκεί ν’ αναλογιστούμε ότι το παιδί χρωστάει περισσότερο στην αγάπη και στην επιρροή της μητέρας του, παρά στις μελλοντικές παιδαγωγικές επιδράσεις, τις αρχές, που διαμορφώνουν την προσωπικότητά του και κατευθύνουν την κατοπινή του υπόσταση.

Το βλέμμα της μητέρας, το χέρι που χαϊδεύει τρυφερά το μέτωπο του κοιμισμένου παιδιού, οι κόποι και οι θυσίες, στις οποίες υποβάλλει τον εαυτό της για χάρη της οικογένειάς της, αποκαλύπτουν στο παιδί τη στοργή της οικογένειας. Το κάνουν να πιστεύει ότι βρήκε το δρόμο, που θα το οδηγήσει στην αυτογνωσία, κι’ από ‘κει σε μια σωστή, υγιή ζωή, μέσα στην κοινωνία.
Ο ρόλος της καλής μητέρας, είναι αναντικατάστατος, αν θέλουμε να δώσουμε στο ορφανό, ξεριζωμένο παιδί όλες τις ευκαιρίες, για να μεγαλώσει μέσα σ’ ένα ομαλό, φυσιολογικό περιβάλλον.

Τα αποτελέσματα των διαφόρων παιδαγωγικών συστημάτων και μεθόδων είναι μέτρια, σε σύγκριση με όσα μπορεί να πετύχει μια καλή μητέρα στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού, τρυφερή, πρόθυμη να δώσει μεγαλύτερο μέρος από την αγάπη της, ταυτίζεται με κάθε ιδιότυπο πρόβλημα του παιδιού. Έτσι, η επαφή τους στηρίζεται σε καθαρά συναισθηματικές βάσεις.

Στις αρχές του αιώνα μας, ο Γερμανός παιδίατρος Μάινχαρντ φον Πφάουντλερ, στο Μόναχο, ανακάλυψε μια επικίνδυνη αρρώστια, που την ονόμασε Ιδρυματισμό (Hospitalismus) και η οποία προέρχεται από την έλλειψη της μητρικής φροντίδας. Η βοήθεια που προσφέρει στο άρρωστο παιδί ένας, μόνο, ενήλικος και για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι αναντικατάστατη. Κάτι τέτοιο, όμως, είναι αδιανόητο στα νοσοκομεία, όπου το προσωπικό είναι υποχρεωμένο, από τη φύση των πραγμάτων, να προσφέρει τις φροντίδες του σ’ όλους τους ασθενείς. Η έλλειψη, λοιπόν, αυτής της προσωπικής επαφής, εκτός από τις σοβαρές αναστολές, που μπορεί να δημιουργήσει στην ανάπτυξη του παιδιού, προκαλεί, συχνά, παροξυσμό της παθολογικής ασθένειας, με αποτέλεσμα, πολλές φορές, το θάνατο του παιδιού.

Σ’ αυτή την ανακάλυψη στηρίζονται, σήμερα, οι σύγχρονες επιστήμες, και μάλιστα, η Ιατρική, η Ψυχολογία και η Παιδαγωγική, για να εξηγήσουν τα αίτια των πολλαπλών διαταραχών, που επηρεάζουν αρνητικά την ανάπτυξη και την όλη συμπεριφορά των παιδιών. Οι επιστήμες αυτές αναφέρουν χαρακτηριστικά, ότι όσο νωρίτερα χωριστεί από τη μητέρα του ένα παιδί κι’ όσο περισσότερο μείνει σ’ ένα από τα συνηθισμένα ιδρύματα περιθάλψεως, τόσο μεγαλύτερες είναι αυτές οι διαταραχές, τόσο πιο φανερές και δυσίατες.

Οι νεοφερμένοι στα Παιδικά Χωριά SOS νοιώθουν σίγουρα μεγάλη έκπληξη, όταν ακούν τη λέξη «μητέρα» και συνειδητοποιούν πόσο ελεύθερα και αβίαστα χρησιμοποιείται για την προσφώνηση της γυναίκας, που φροντίζει την κάθε οικογένεια. Τα παιδιά, μεταξύ τους, δεν διαφέρουν σε τίποτα από τα αληθινά αδέλφια: το μωρό, που κοιμάται στην κούνια, είναι ο μικρός αδελφούλης τους. Η κοπελίτσα, που μόλις γύρισε από το σχολείο και πήγε κατ’ ευθείαν στην κουζίνα για να βοηθήσει, είναι η μεγαλύτερη αδελφή. Πάνω στο μπουφέ υπάρχει η φωτογραφία του μεγάλου αδελφού, που μένει στην πόλη και παρακολουθεί ανώτερες σπουδές, ή μαθαίνει κάποια τέχνη.

Κάθε παιδί έχει το δικό του κρεβάτι, το ντουλάπι του, τα παιχνίδια και τα ρούχα του. Το μεσημέρι, κανένα κουδούνι δεν χτυπάει για να μαζευτούν στην τραπεζαρία. Η Μητέρα στρώνει το τραπέζι, λέει την προσευχή και τρώνε όλοι μαζί, ενώ οι παιδικές φωνούλες, γεμίζουν το δωμάτιο. Μετά, η κουβέντα γυρίζει στα καθημερινά προβλήματα: ο Πέτρος πρέπει να βάλει τα δυνατά του στην Αριθμητική, η Κατερίνα δεν πέρασε τις εξετάσεις του Ωδείου και κάθε απόγευμα πρέπει να μελετάει πιάνο. Ο Χρήστος θέλει να ανοίξει ένα γαλατάδικο και να ασχοληθεί με το εμπόριο. Η μικρούλα Μαίρη, παρακαλεί να την αφήσουν να τον βοηθήσει. Αυτή θέλει να γίνει πωλήτρια. Στο μεταξύ, η Μητέρα μπαλώνει το παντελονάκι του Κώστα. Αργότερα, ορμάει κλαίγοντας μέσα στο δωμάτιο η Ελένη. Τσακώθηκε με τα παιδιά της γειτονιάς και αποζητάει τα χάδια και την παρηγοριά της μητρικής αγκαλιάς. Και η Μητέρα βρίσκει τη σωστή λέξη για το καθένα από τα παιδιά, ξέρει να τα παρηγορήσει και να τα συμβουλέψει.

Δεν υπάρχει άνθρωπος, που να μη σκέφτεται με τρυφερότητα αυτές τις παιδικές στιγμές, που έζησε στο σπίτι του. Κι΄ έχει μεγάλη σημασία για το κάθε παιδί να νοιώθει πώς πήρε από τα χέρια της μητέρας του το μερίδιο της αγάπης και της φροντίδας που του αναλογεί, και που το οδηγεί σταθερά στη δημιουργία του τόσο φυσιολογικού και τόσο απαραίτητου συναισθήματος της ασφάλειας, της σιγουριάς. Μ’ αυτόν τον τρόπο, πετυχαίνουμε άκοπα και ανώδυνα την ταύτιση των παιδιών με την οικογένεια.

Ταυτόχρονα, όμως, πετυχαίνουμε να θεραπεύσουμε τα τραύματα στην ψυχή του παιδιού, που, μετά την εγκατάλειψή του από τους φυσικούς του γονείς, πετάχτηκε βίαια, τις περισσότερες φορές, στους δρόμους, με το σκληρό χαρακτηρισμό «ανεπίδεκτο αγωγής» ή «δύσκολο» παιδί. Η τρυφερή και χωρίς ιδιοτέλεια μητρική αγάπη ανοίγει το δρόμο στο άρρωστο ψυχικά παιδάκι για μια καινούργια ζωή, φωτεινή και υγιή. Η Μητέρα του έχει εμπιστοσύνη, το βοηθάει, το προστατεύει. Με χέρι τρυφερό αποκαθιστά το δεσμό ανάμεσα στο εγκαταλειμμένο παιδί και στον υπόλοιπο κόσμο – ένα δεσμό που έχει σπάσει βίαια.



Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Susanna Tamaro " 'Οπου σε πάει η καρδιά "







'' Καθένας αντλεί την έμπνευση από τον κόσμο που γνωρίζει καλύτερα ''

'' Τα δάκρυα που δεν αναβλύζουν σωρεύονται πάνω στην καρδιά και με τα χρόνια τη σκουριάζουν και την παραλύουν...''
'' Η παραίτηση από τον εαυτό σου οδηγεί στην περιφρόνηση. Και από την περιφρόνηση στην οργή, το βήμα είναι μικρό ''

'' Η ζωή δεν είναι αγώνας δρόμου, αλλά σκοποβολή: δε μετράει η οικονομία χρόνου, αλλά η ικανότητα να βρεις ένα κέντρο...''

'' Η καρδιά του ανθρώπου είναι σαν τη γη, η μισή φωτισμένη από τον ήλιο, η μισή στη σκιά...''

'' Να κάνουμε λάθη είναι φυσικό, να φεύγουμε όμως δίχως να τα έχουμε καταλάβει είναι σαν ν’ ανατρέπεται το νόημα μιας ζωής ''

'' Η ευτυχία έχει πάντα ένα αντικείμενο, είμαστε ευτυχισμένοι για κάτι, είναι ένα συναίσθημα που η ύπαρξή του εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες. Αντίθετα, η χαρά δεν έχει αντικείμενο. Σε κυριεύει κυρίως για φαινομενική αιτία, στην υπόστασή της μοιάζει με τον ήλιο, καίει χάρη στην καύση του ίδιου της του πυρήνα...''



Η γιαγιά συμβουλεύει την εγγονή της:

"...Κάθε φορά που θα νιώθεις χαμένη, μπερδεμένη, να σκέφτεσαι τα δέντρα, να θυμάσαι τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουν. Να θυμάσαι ότι ένα δέντρο με πλούσια φυλλώματα και λίγες ρίζες ξεριζώνεται με το πρώτο φύσημα του αέρα, και σ' ένα δέντρο με πολλές ρίζες και ισχνά φυλλώματα η λέμφος κυλάει με δυσκολία. Ρίζα και φυλλώματα πρέπει ν' αναπτύσσονται με το ίδιο μέτρο, πρέπει να μένεις μέσα στα πράγματα και πάνω από αυτά, μόνο έτσι  θα μπορέσεις να προσφέρεις σκιά και καταφύγιο, μόνο έτσι θα μπορέσεις να γεμίσεις με λουλούδια και καρπούς τη κατάλληλη εποχή.
  Κι όταν θ' ανοιχτούν μπροστά σου τόσοι δρόμοι και δεν θα ξέρεις ποιον να διαλέξεις, μην ακολουθήσεις ένα στη τύχη, αλλά κάθισε και περίμενε. Πάρε βαθιές, γεμάτες εμπιστοσύνη ανάσες, όπως τη μέρα που ήρθες στον κόσμο, χωρίς ν' αφήσεις τίποτα ν' αποσπάσει την προσοχή σου. Περίμενε, περίμενε κι άλλο. Μείνε ασάλευτη, σιωπηλή κι άκουσε την καρδιά σου. Κι όταν σου μιλήσει, πήγαινε όπου σε πάει εκείνη..." 


                                         '' Όπου σε πάει η καρδιά ''  της Susanna Tamaro



Βιβλιογραφία
Η Σουζάννα Ταμάρο γεννήθηκε στην Τεργέστη το 1957. Ζει στη Ρώμη. Έκανε το ντεμπούτο της το 1989 με το μυθιστόρημα "Το κεφάλι στα σύννεφα". Ανάμεσα στους φιναλίστ για το βραβείο Ραπάλλο και νικήτρια του βραβείου Έλσα Μοράντε, δημοσίευσε το 1991 το βιβλίο της " Για μια μόνο φωνή " (κυκλοφορεί από την «Ωκεανίδα»), που κέρδισε το βραβείο Πεν Κλαμπ. Το 1992 έγραψε ένα παραμύθι για παιδιά με τίτλο " Καρδιά από σάρκα"  και το 1994 δημοσίευσε το βιβλίο, επίσης για παιδιά, Παπυροφοβία, καθώς και το μυθιστόρημα " Όπου σε πάει η καρδιά"  (κυκλοφορεί επίσης από την «Ωκεανίδα»), που τιμήθηκε με το λογοτεχνικό βραβείο Ντόννα Τσιττά ντι Ρόμα. Το 1997 κυκλοφόρησε ένα βιβλίο-συνέντευξη με τίτλο  "Η ήρεμη αναπνοή"  και το μυθιστόρημα "Η ψυχή του κόσμου", που εξασφάλισε κι αυτό μεγάλη επιτυχία.
 Σπούδασε σκηνοθεσία στο "Πειραματικό Κέντρο Κινηματογράφου" και εργάστηκε για δέκα χρόνια στην τηλεόραση σε ντοκιμαντέρ επιστημονικού περιεχομένου. Tα βιβλία της κυκλοφορούν σε περισσότερες από 40 χώρες και συναρπάζουν αναγνώστες όλων των ηλικιών χάρη στην τόλμη, τη φαντασία και τη διαχρονικότητα των θεμάτων τους.



Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012

Όταν τα χέρια γίνονται καμβάς

Τα εκπληκτικά έργα τέχνης που θα δείτε στη συνέχεια δημιουργήθηκαν από την ταλαντούχα body painter Annie Ralli και φωτογραφήθηκαν από τον Ray Massey. Πρόκειται για μια σειρά από οφθαλμαπάτες με body painting χεριών που αποτελούν μέρος μιας διαφημιστικής καμπάνιας για την Ecclesiastical Insurance, μια ασφαλιστική εταιρεία που χρησιμοποιεί το σλόγκαν «You’re in good hands» (Είστε σε καλά χέρια).





Δείτε Περισσότερα: http://www.otherside.gr/2012/09/otan-ta-xeria-ginontai-kamvas/#ixzz26HlLKrVX

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Οι γαρυφαλλιές




Πανέμορφα άνθη σε ποικιλία χρωμάτων καθιστούν  διακοσμητικά στοιχεία στις γλάστρες  και στους κήπους μας. Τα γαρύφαλλα αποτελούνται  από εκατοντάδες ποικιλίες  με την δυνατότητα  εκλογής  χρώματος και μορφής και ανήκουν στο γένος  Dianthus της οικογένειας  Caryophyllaceae.
 Το όνομα Δίανθος είναι αρχαίο ελληνικό σύνθετο φερόμενο ως
" άνθος του Διός"

Φυτά ανθεκτικά  που δεν αγαπούν την πολλή υγρασία   αλλά   για την ανάπτυξή τους θέλουν να περιβάλλονται από ηλιόλουστο χώρο. Η μεγάλη ζέστη πάνω από 35 βαθμούς   Κελσίου μπορεί να  προξενήσει ζημιά για αυτό τους καλοκαιρινούς μήνες θέλουν περισσότερο πότισμα.

 Κοινά γαρύφαλλα  «γαρύφαλλα των ανθοκόμων»
 είναι σε  θέση να  έχουν πολλαπλή ανθοφορία όλο τον χρόνο. Σημαντικό είναι να μην πέσει η θερμοκρασία  κάτω από το μηδέν. Πολλαπλασιάζονται με σπόρους ή μοσχεύματα.

Ποικιλίες ετησίων
γαρύφαλλα με ταχεία ανάπτυξη θέλουν προστατευμένο περιβάλλον  σπέρνονται στις αρχές του χρόνου και τα μεταφυτεύουμε  τον Μάιο.

Το γαρύφαλλο  Mignardise
 ποικιλία γαρυφάλλων πανέμορφη θαυμάσια για διακόσμηση σε βραχόκηπους, νησίδες,  πρασιές, αναπτύσσεται σε χώματα αφράτα χωρίς υγρασία.

Τα γαρύφαλλα των ποιητών Dianthus barbatus
πολυετές φυτό  χρησιμοποιείται για διακόσμηση κήπου και μπορντούρας . Καλλιεργείται σε φωτεινές  τοποθεσίες  και πολλαπλασιάζονται με μοσχεύματα.

Το γαρύφαλλο της Κίνας –Dianthus chinensis
Ετήσιο φυτό φυτεύεται σε μεριές που τις βλέπει ο ήλιος κατάλληλη ποικιλία για διακόσμηση κήπων, σπέρνεται την άνοιξη  ανθοφορεί  τον Ιούνιο. Η ποικιλία των λουλουδιών σε χρώματα είναι μεγάλη.

Στην Ελλάδα  οι γαρυφαλλιές καλλιεργούνται και για επιχειρηματικούς σκοπούς. Η παραγωγή γαρυφάλλων καλύπτει την εγχώρια κατανάλωση και γίνονται και σημαντικές εξαγωγές.
Οι μεγαλύτερες καλλιέργειες γίνονται στη Κρήτη, την Τροιζινία, την Μεσσηνία, και την Αττική.