Οι Έλληνες οδηγοί

Πάνε πέντε χρόνια που έφυγα από το κέντρο της Αθήνας εγκαταστάθηκα με την οικογένεια σ’ ένα προάστιο της Αττικής σαράντα χιλιόμετρα έξω από το κέντρο «Όνειρο ζωής».
Είχα την ψευδαίσθηση ως ένα βαθμό ότι είχα γλυτώσει από την κυκλοφοριακή συμφόρηση και τα πράγματα θα ήταν πιο ομαλά, αφού υπήρχε και η Αττική Οδός που θα μου εξασφάλιζε με τέσσερεις λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση ασφάλεια και ταχεία εξυπηρέτηση.
Καλά … φαίνεται ή σε ύπνο βαθύ ήμουν ή είχα ξεχάσει τους Έλληνες οδηγούς!
Τελικά πως είμαστε ως οδηγοί; Αισθανόμαστε άραγε ως άρχοντες του δρόμου;
Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί και κατέταξα μια μερίδα οδηγών σε κατηγορίες.

Ο νευρικός: ασυγκράτητος οδηγός ζητάει όλοι να εξαφανισθούν από μπροστά του κορνάροντας και τρεμοπαίζοντας τους προβολεις δίνοντας σινιάλο του «εεεεε.. είσαι πολύ αργός φίλε φύγε από την μέση με ενοχλείς βιάζομαι» κι ας πας εσύ με την ταχύτητα που ορίζει η πινακίδα της τροχαίας.

Ο απαθής: Δεν τρέχει τίποτα. Πιάνει το αριστερό μέρος της λωρίδας – ταχείας κυκλοφορίας – πάει με το πάσο του γύρω στα πενήντα χιλιόμετρα την ώρα, μιλάει στο κινητό του αδιαφορεί σαν να σου λέει: «Εγώ παραμένω εδώ, αν θέλετε περάστε από πάνω»

Ο μουσικονταλκαδιάρης: κατηγορία οδηγού που θέλει να έχει στη διαπασών το στερεοφωνικό –γιατί πώς να το κάνουμε έχει και υψηλές προδιαγραφές το τιμημένο- σε τρομάζει πάει η ψυχή σου στα τάρταρα, τρίζουν τα τζάμια του αυτοκινήτου σου, ενώ τον βλέπεις να σε προσπερνά με χαμόγελο επιτυχίας και δεξιοτεχνίας.

Ο επικίνδυνος ή κοντράκιας: Άγιο πρέπει να ’χεις μην σου βρεθεί στο δρόμο σου. Αυτός έχει όλο το μερίδιο ευθύνης για τυχόν δυστυχήματα που προκύπτουν με τις κόντρες που κάνει με άλλο όχημα για λόγους εντυπωσιασμού. Επιδίδεται σε αυτοσχέδιους αγώνες ταχύτητος σε μεγάλους δημόσιους δρόμους και…όποιον πάρει ο χάρος.
Ας μην μιλήσω για τις διασταυρώσεις, τη σειρά προτεραιότητας ή για κόκκινα φανάρια. Πολλές φορές ένιωσα ανασφαλής στην παραλιακή Αθηνών- Σουνίου αντιμετωπίζοντας συμπεριφορές επιθετικής οδήγησης.

Τελικά η οδήγηση είναι θέμα παιδείας;
Σίγουρα πέρα από την εκμάθηση της οδήγησης, τα προβλήματα που συναντούμε στους δρόμους δείχνουν ότι οι Έλληνες σε γενικότερη βάση στερούνται οδικής παιδείας και συμπεριφοράς.

Οφείλουμε να σεβόμαστε τη ζωή και την περιουσία των συνανθρώπων μας χωρίς να τους βάζουμε σε κίνδυνο.

Οφείλουμε να μάθουμε να δίνουμε προτεραιότητα στον πεζό, να μην κλείνουμε τις διαβάσεις αναπήρων να έχουμε καλούς τρόπους, ευγένεια, υπομονή, να τηρούμε τους κώδικες και γενικότερα προσαρμογή στις κυκλοφοριακές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας.