«Δηλαδή τι κάνουμε; Πάμε κάπου και μας βάζουν μουσική για να χαλαρώσουμε;» Η εύλογη αυτή ερώτηση που θα έκαναν πολλοί –ούτε του γράφοντος εξαιρουμένου- στο άκουσμα της έννοιας «μουσικοθεραπεία» οφείλεται κατά μεγάλο βαθμό στην άγνοια περί της θεραπευτικής προσέγγισης που είναι σχετικά «νεαρής ηλικίας» στην χώρα μας.
Φυσικά, οι θεραπευτικές και παιδαγωγικές ιδιότητες της μουσικής ήταν ήδη γνωστές από τους πρωτόγονους και τους αρχαίους ακόμα πολιτισμούς –η κλασική αθηναϊκή παιδεία έδινε ιδιαίτερο βάρος στην συγκεκριμένη τέχνη, αλλά ως σύγχρονη επιστημονική προσέγγιση, η μουσικοθεραπεία μετρά μόλις λίγα χρόνια ζωής στην συνείδηση της οργανωμένης ελληνικής ιατρικής κοινότητας.
Κάπως έτσι ξεκινά η συζήτησή μας με την μουσικοθεραπεύτρια και ιδρυτική πρόεδρο του Ελληνικού Συλλόγου Πτυχιούχων Επαγγελματιών Μουσικοθεραπευτών κ. Ευαγγελία Παπανικολάου, που αναλαμβάνει να μας διαφωτίσει σχετικά με το εξαιρετικά ενδιαφέρον αντικείμενό της. Τι πρέπει να γνωρίζουμε λοιπόν για την μουσικοθεραπεία;
Τι είναι η μουσικοθεραπεία και ποιους αφορά;
«Κατά βάση, πρόκειται για συμπληρωματική θεραπευτική αγωγή», μας ενημερώνει η κ. Παπανικολάου. Πρόκειται στην ουσία, όπως μας λέει για μια μορφή δημιουργικής ψυχοθεραπείας με εργαλείο τη μουσική. Αφορά από την μία πλευρά ανθρώπους με ψυχολογικά ή ψυχοσωματικά προβλήματα, γυναίκες που διανύουν περίοδο εγκυμοσύνης ή επιλόχειας κατάθλιψης, ή ακόμα και εκείνους που ενδιαφέρονται για την προσωπική τους ανάπτυξη μέσα απο μια καλλιτεχνική διάσταση και εναλλακτική διέξοδο έκφρασης, έως και ασθενείς με καρκίνο και άλλες χρόνιες ή ανίατες ασθένειες. Επίσης, πέρα απο τον αμιγώς ψυχοθεραπευτικό ρόλο της, η μουσικοθεραπεία προσφέρει σε κινητικό, εκφραστικό ή διανοητικό επίπεδο, σε άτομα με ψυχιατρικές διαταραχές (κατάθλιψη, ψύχωση, διαταραχές της όρεξης, εξαρτήσεις), με νευρολογικά προβλήματα (όπως για παράδειγμα εγκεφαλικό, νόσος του Πάρκινσον), άτομα με αναπτυξιακές διαταραχές, ή με προβλήματα έκφρασης και λόγου (όπως ο τραυλισμός).
Όπως μας ενημερώνει η ειδικός, αυτό που σημαίνει ο όρος «συμπληρωματικός» είναι πως σε καμία περίπτωση για παράδειγμα ο ογκολογικός ασθενής δεν σταματά την φαρμακευτική αγωγή του ή κάποιος με τραυλισμό δεν σταματά την λογοθεραπεία του και εστιάζει μόνο στην μουσικοθεραπεία -εκτός αν αυτό κρίνεται απαραίτητο για τον ασθενή απο την διεπιστημονική ομάδα των ειδικών που σχεδιάζουν τη θεραπευτική αγωγή και δράση. Έτσι, η μουσικοθεραπεία μπορεί να συμβάλλει είτε επικουρικά είτε πρωταρχικά ενισχύοντας στο μέγιστο το θεραπευτικό αποτέλεσμα, όπως επιδιώκεται και προσδοκάται προς όφελος του ασθενή.
Τι περιλαμβάνουν οι συνεδρίες μουσικοθεραπείας;
«Η μουσικοθεραπεία είναι μια προσέγγιση με μακροπρόθεσμο και καθαρά εξατομικευμένο χαρακτήρα», μας λέει η κ. Παπανικολάου. Ανάλογα με την κάθε περίπτωση και τις ανάγκες του ενδιαφερόμενου, οργανώνονται και οι συνεδρίες. Αυτό που συμβαίνει σε μία συνεδρία, η οποία διαρκεί περίπου όσο και η ψυχοθεραπεία, δηλαδή 45 με 50 λεπτά κάθε φορά, είναι ένα δημιουργικό και εκφραστικό δρώμενο μεταξύ θεραπευτή και ενδιαφερόμενου.
Εδώ εντοπίζεται και η μεγαλύτερη παρανόηση σε σχέση με την μουσικοθεραπεία: «Κατά το μεγαλύτερο μέρος της, περιλαμβάνει δημιουργικό παίξιμο μουσικής και όχι ακρόαση», μας λέει η κ.Παπανικολάου, συμπληρώνοντας: «Ο θεραπευτής χτίζει μια διαπροσωπική σχέση επικοινωνίας με τον ασθενή, ο οποίος αυτοσχεδιάζει μαζί με τον θεραπευτή με τα μουσικά όργανα που του διατίθενται –χωρίς φυσικά να χρειάζονται γνώσεις μουσικής- και έτσι διαδραματίζεται μια διαλογική μορφή επικοινωνίας μέσω των ήχων και της μουσικής, χωρίς να αποκλείει και την λεκτική επικοινωνία, εφόσον το άτομο έχει αναπτυγμένο λόγο». Με άλλα λόγια, σε μία συνεδρία, εκτός από την ακρόαση μουσικής, που είναι ένα πιθανό μέρος της διαδικασίας, η προσοχή εστιάζεται στο δημιουργικό/διαδραστικό κομμάτι και την ανάλυση της ψυχοσύνθεσης μέσα από αυτό.
του Γιώργου Κόκουβα
Πηγή: in2life.gr
ΑΡΙΣΤΑ,ΣΥΝΕΧΙΖΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή