Σελιδες

Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Ορτανσίες

Ένα από τα πιο όμορφα κι εντυπωσιακά λουλούδια που σχηματίζουν θαυμάσιους θάμνους είναι οι ορτανσίες. Αφθονία λουλουδιών και χρωμάτων σε αποχρώσεις του ροζ,κόκκινο, μπλε, λευκού, μωβ και λιλά τους καλοκαιρινούς μήνες καρποφορούν και δίνουν στο χώρο μας την αίσθηση της ομορφιάς και της γαλήνης.Δώστε λοιπόν και σεις πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτό το υπέροχο λουλούδι φυτεύοντας το στο μπαλκόνι σας ή τον κήπο σας και να είστε σίγουροι ότι θα ανταμειφθείτε.

Φωτισμός- Θερμοκρασία: Αναπτύσσεται εύκολα κυρίως σε σκιερές γωνιές της βεράντας μας ή του κήπου μας . Αγαπάει την υγρασία και τα παραθαλάσσια κλίματα, αλλά δεν είναι καθόλου φιλικό με το κρύο περιβάλλον.

Έδαφος- πότισμα: Φυτεύεται φθινόπωρο ή άνοιξη σε χώμα εμπλουτισμένο με οργανικό λίπασμα, χωνεμένη κοπριά και τύρφη και ανανεώνουμε το χώμα μια φορά τον χρόνο. Το πότισμα πρέπει να είναι συχνό, κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες που η θερμοκρασία είναι ανεβασμένη, καθώς απαιτεί την σωστή ποσότητα νερού.

Πολλαπλασιασμός: Οι ορτανσίες πολλαπλασιάζονται με μοσχεύματα μήκους10-15 εκ. που κόβονται από τον Αύγουστο έως και τον Σεπτέμβριο.Σε ουδέτερο έδαφος οι ορτανσίες παίρνουν διάφορες αποχρώσεις. Το ροζ χρώμα διατηρείται αν βάλουμε μια φορά τον χρόνο λίγο τριμμένο ασβέστιο στη ρίζα του φυτού.Οι μπλε αποχρώσεις διατηρούνται όταν οι ορτανσίες είναι φυτεμένες σε όξινο έδαφος. Το μπλε χρώμα για να το πετύχουμε χρειάζεται να προσθέσουμε κάθε χρόνο ουσίες με βάση τον σίδηρο ή το αργίλιο πολύ καλά διαλυμένες στο νερό του ποτίσματος πριν την άνθιση. Γενικά σημαντικό ρόλο παίζει το pH του εδάφους

Σύμφωνα με την γλώσσα των λουλουδιών η ορτανσία σημαίνει διατήρηση της αγάπης της φιλίας, της κατανόησης που διαρκεί παντοτινά!

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

yanni reflection of passion

Φυτά ανιχνεύουν εκρηκτικά!

ΛΟΝΔΙΝΟ. Ομορφαίνουν τη ζωή μας, εμπλουτίζουν τη διατροφή μας και τώρα μπορεί επίσης να σώσουν και τη ζωή μας από την... τρομοκρατία. Αυτό υπόσχονται ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Κολοράντο οι οποίοι δημιούργησαν φυτά τα οποία ανιχνεύουν εκρηκτικά, όπως αναφέρουν στο επιστημονικό περιοδικό «ΡLoS ΟΝΕ»!

Ουσιαστικώς οι ειδικοί προκειμένου να δημιουργήσουν τα φυτά ανιχνευτές βομβών εκμεταλλεύονται μια ιδιότητα των πρωτεϊνικών υποδοχέων στο φυτικό DΝΑ.

Όταν υπάρχουν απειλητικά ερεθίσματα οι υποδοχείς αυτοί εκλύουν χημικά που ονομάζεται τερπενοειδή τα οποία κάνουν πιο σκληρό το εξωτερικό μέρος του φυλλώματος, με αποτέλεσμα να αλλάζει το χρώμα του.

Με βάση αυτή τη γνώση οι ερευνητές σχεδίασαν ένα πρόγραμμα σε υπολογιστή το οποίο «διδάσκει» στους υποδοχείς του φυτού να αποκρίνονται με τον ίδιο τρόπο σε χημικά που υπάρχουν σε βόμβες, καθώς και στους ρυπαντές του νερού και του αέρα.

Οι νέοι «ανασχεδιασμένοι» υποδοχείς μπορούν πλέον να αναγνωρίζουν ουσίες που ρυπαίνουν το περιβάλλον, καθώς και εκρηκτικές ύλες που υπάρχουν στον αέρα ή στο νερό σε κοντινή απόσταση. Οταν η επικίνδυνη ουσία ανιχνευθεί, ενεργοποιείται ένα εσωτερικό σήμα στο φυτό το οποίο το κάνει να χάνει το πράσινο χρώμα του και να γίνεται λευκό.

Σύμφωνα με την επικεφαλής της μελέτης, καθηγήτρια Τζουν Μέντφορντ , οποιοδήποτε φυτό θα μπορούσε να μετατραπεί σε ανιχνευτή επικίνδυνων χημικών.

Πηγή: tovima.gr.

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Από τη διάσταση στο διαζύγιο

Στην Ελλάδα τα διαζύγια αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο και έτσι τα τελευταία 10 χρόνια έχουν τριπλασιαστεί. Συνεπώς ο χωρισμός των γονέων είναι μια πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερα παιδιά και στη χώρα μας.

Ένα μεγάλο ποσοστό διαζυγίων παρατηρείται στην πρώτη δεκαετία του γάμου με αποτέλεσμα να εμπλέκονται πολλές φορές παιδιά μικρής ηλικίας σε αυτή τη οδυνηρή διαδικασία και αν οι γονείς δε χειριστούν το χωρισμό τους κατάλληλα, μπορεί να υπάρξουν δυσμενείς συνέπειες στην ψυχική υγεία των παιδιών τους.

Όταν ξεκινήσουν οι διαδικασίες υλοποίησης του χωρισμού ο ένας από τους δύο συζύγους έχει απομακρυνθεί με διάφορους τρόπους. Οι απαραίτητες ρυθμίσεις που αφορούν την τύχη τους, (επιμέλεια, διατροφή κτλ.) γίνονται αφορμή και πεδίο συγκρούσεων, οι οποίες συνήθως περνούν και στα παιδιά, με αποτέλεσμα αυτά να διχάζονται και να μένουν συναισθηματικά στερημένα. Ακόμα και ο γονιός με τον οποίο ζουν δεν είναι σε θέση να τους προσφέρει την απαραίτητη συναισθηματική κάλυψη, εξαιτίας των προσωπικών αναγκών και της ταραγμένης ψυχικής του ισορροπίας.

Το διαζύγιο είναι μια επώδυνη διαδικασία, την στιγμή που ήδη χωρίζουν οι γονείς, για ένα παιδί. Ανεξάρτητα από τους λόγους ή τις αιτίες του διαζυγίου το παιδί αγαπάει και τους δύο γονείς του. Οι γονείς είναι αναντικατάστατοι στην ψυχή ενός παιδιού. Έχει ανάγκη και τους δύο το ίδιο. Έχει δικαίωμα να έχει και τους δύο, στο ίδιο ή σε διαφορετικά σπίτια.

Χρειάζεται και τους δύο γονείς ώστε να αναπτυχθεί ισορροπημένα. Θα πρέπει και οι δύο γονείς να καταβάλουν προσπάθεια ώστε η διαδικασία του διαζυγίου και οι επιπτώσεις του στο παιδί να περιοριστούν και να μην είναι τέτοιες. ώστε να επηρεαστεί επιπλέον, από την απώλεια του ενός από τους δύο γονείς.

Είναι λοιπόν σημαντικό να αναζητήσετε υποστήριξη για τον τρόπο που θα ανακοινώσετε στα παιδιά ότι η δομή της οικογένειας θα αλλάξει. Οι συμβουλές από κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας μπορούν να σας κατευθύνουν τόσο στον τρόπο που θα ανακοινώσετε το διαζύγιο όσο και στον τρόπο που μπορείτε να διαχειριστείτε τις αλλαγές στη ζωή σας και στη ζωή του παιδιού.

Οι σύζυγοι που χωρίζουν είναι εκείνοι που παίζουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην όλη υπόθεση του διαζυγίου, ωστόσο θα πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη και την ψυχολογική κατάσταση των παιδιών τους. Μην ξεχνάτε, άλλωστε, ότι το διαζύγιο έχει και τη θετική του πλευρά, ακόμη και για τα παιδιά. Αφενός απαλλάσσονται από το πιθανό άσχημο κλίμα. Αφετέρου, μετά το χωρισμό οι γονείς συχνά αποκτούν μια ποιοτικότερη επαφή με τα παιδιά τους.

Η κοινή φροντίδα των παιδιών και από τους δύο γονείς είναι η μόνη επιλογή όταν βάλουμε προτεραιότητα μας το συμφέρον του παιδιού. Ανεξάρτητα από την οικογενειακή κατάσταση θα πρέπει είτε πριν το διαζύγιο είτε μετά τα παιδιά να προστατευτούν από διαμάχες , καυγάδες κλπ.

Πηγή : http://www.gonis.gr/

Ευτυχισμένοι γονείς, ευτυχισμένα παιδιά.

Αγάπη και αρμονία στην οικογένεια είναι οι λέξεις-κλειδί για ένα συναισθηματικά ασφαλές παιδί. Γι’ αυτό, την επόμενη φορά που θα τσακωθείτε μπροστά του, ξανασκεφτείτε το.

Της Τούσας Ζάππα
Με τη συνεργασία της Σοφίας Χατζηδημητρίου, ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεύτρια

Ας είμαστε ρεαλιστές.
Όλα τα ζευγάρια τσακώνονται. Ο καθένας μπορεί να θυμώσει, να διαφωνήσει, να νευριάσει. Το θέμα είναι από εκεί και πέρα τι γίνεται. Πώς λύνουμε τα προβλήματα, πώς ξεπερνάμε την κρίση, πώς απαλύνουμε την ένταση. Κι αυτό έχει μεγάλη σημασία για την αρμονική σχέση με το σύντροφό μας, αλλά κυρίως για τον ψυχισμό του παιδιού, το οποίο μπορεί να είναι παρόν στον καβγά. Η καλή σχέση του ζευγαριού, όπως λένε οι ειδικοί, δημιουργεί ευτυχισμένα και ασφαλή παιδιά. Γι’ αυτό ακριβώς χρειάζεται να προσέχετε κάθε φορά που ο κόμπος φτάνει στο χτένι. Επειδή πάντα εκεί, δίπλα στον κόμπο, υπάρχει μια παιδική ψυχή.
Αρμονική σχέση
Οι ειδικοί το τονίζουν συνέχεια: δεν υπάρχει η τέλεια οικογένεια. Κάθε οικογένεια έχει τα δυνατά της σημεία, αλλά και τις αδυναμίες της, τα προβλήματα και τις προκλήσεις της. Δεν υπάρχει τέλειο ζευγάρι. Κάθε ζευγάρι μοιράζεται την αγάπη του, αλλά και τις εντάσεις του, τις καλές στιγμές, αλλά και τις δυσκολίες του. Γι’ αυτό, ακόμη και τα άτομα που αγαπιούνται πολύ μαλώνουν. Όταν δυο άνθρωποι ζουν και περνούν πολλές ώρες μαζί κάθε μέρα (για χρόνια) είναι φυσικό να έχουν κάποιες στιγμές διαφωνίες. Τσακωμοί υπάρχουν μεταξύ όλων των ανθρώπων κι αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Το θέμα είναι αν αυτοί κυβερνούν τη σχέση του ζευγαριού και τη φθείρουν ή όχι. Μια αρμονική σχέση μπορεί να έχει καβγάδες, μόνο που συνήθως λύνονται γρήγορα. Ο καθένας καταλαβαίνει το ρόλο που έχει παίξει στη διαφωνία, ελέγχει τον εαυτό του και δεν αφήνει την κατάσταση να φτάσει στα άκρα. Αν ένα ζευγάρι δεν μαλώνει ποτέ, δεν διαφωνεί και είναι πάντα σε ροζ σύννεφα, τότε ή δεν ζει στην πραγματικότητα ή κι οι δύο προσποιούνται, οπότε τα προβλήματα θα εμφανιστούν αργότερα. Οι σχέσεις όμως των γονιών επηρεάζουν το παιδί. Οι αρμονικές με θετικούς τρόπους και οι δυσλειτουργικές με αρνητικούς. Τι σημαίνει όμως αρμονική σχέση; Σημαίνει αλληλοϋποστήριξη σε κάθε δυσκολία, σεβασμός στη διαφορετική άποψη του άλλου και υποχώρηση σε κάθε υποψία έντασης. Αρμονικό ζευγάρι είναι αυτό στο οποίο ο ένας στηρίζει τον άλλο στο μεγάλωμα του παιδιού και ο ένας συμπληρώνει το κενό του άλλου. Και βέβαια, μη νομίζουμε ότι τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν όταν βρίσκονται σε πολύ μικρή ηλικία. Αντιλαμβάνονται την ατμόσφαιρα γύρω τους από την πρώτη κιόλας μέρα της ζωής τους. Ρουφάνε εντυπώσεις και εμπειρίες, οι οποίες αποτυπώνονται στον ψυχισμό τους ακόμα κι αν δεν μπορούν αργότερα να μπουν σε λέξεις ή να τις ανακαλέσουν ως εικόνες και αναμνήσεις.
Θετική επίλυση
Ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς χειρίζονται τις τυχόν διαφορές τους έχει μεγάλη επίδραση στη συναισθηματική εξέλιξη του παιδιού, αλλά και στην προσαρμογή του στην κοινωνία. Αν λύσουμε την ένταση με τρόπο διαλεκτικό, με θετική διάθεση για αμοιβαίες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς, τα παιδιά θα νιώσουν ασφάλεια. Πέρα απ’ αυτό, θα πάρουν κι ένα σημαντικό μάθημα ζωής, αφού θα δουν ότι το όποιο πρόβλημα λύνεται όταν το συζητάμε και προσπαθούμε να βρούμε λύσεις, αντί να πετάμε κατηγορίες δεξιά κι αριστερά. Όταν η σχέση μεταξύ των γονιών λειτουργεί καλά, το παιδί κερδίζει συναισθηματική ασφάλεια, που είναι απαραίτητη για να μπορέσει να ανοιχτεί σε άλλους ανθρώπους και να δημιουργήσει υγιείς σχέσεις. Ο τρόπος που σχετίζονται οι γονείς μεταξύ τους –και για τα δύσκολα και για τα εύκολα– λειτουργεί ως παράδειγμα που εντυπώνεται στην ψυχή του παιδιού και αναπαράγεται στην ενήλικη ζωή του. Ένα παιδί του οποίου οι γονείς τα πάνε καλά θα διαλέξει μετά ως ενήλικος διαφορετικές σχέσεις απ’ ό,τι ένα παιδί που μεγάλωσε με καβγάδες και εντάσεις. Ως ενήλικοι πληρώνουμε την ανεπάρκεια και τα προβλήματα των γονιών μας. Είναι κανόνας. Αυτό σημαίνει ότι όταν τα όποια προβλήματα παραμένουν σε φυσιολογικά όρια, εξίσου φυσιολογική θα είναι και η ενήλικη ζωή του παιδιού.
Προβληματικοί καβγάδες
Σύμφωνα με έρευνες που έγιναν στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ και στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, ακόμα κι όταν οι διαμάχες των γονιών ήταν σε μικρή κλίμακα, προκαλούσαν στα παιδιά αρνητικά συναισθήματα στην καθημερινή τους ζωή, συναισθηματική ανασφάλεια και προβλήματα συμπεριφοράς. Οι καβγάδες και οι εντάσεις μεταξύ των γονιών επηρεάζουν αρνητικά τη ζωή των παιδιών, που μπορεί να παρουσιάσουν προβλήματα ύπνου (κοιμούνται λιγότερο κι έχουν ανήσυχο ύπνο), προβλήματα προσαρμογής και διάθεσης (νευρικότητα, επιθετικότητα, άγχος), αλλά και προβλήματα στις σχολικές τους επιδόσεις. Βρέθηκε ότι σε οικογένειες με μέτριες έως σοβαρής κλίμακας συγκρούσεις τα παιδιά χάνουν τουλάχιστον τριάντα λεπτά του ύπνου τους κάθε βράδυ. Όταν οι γονείς καβγαδίζουν, κλονίζεται η συναισθηματική ασφάλεια του παιδιού, το οποίο χάνει την αυτοπεποίθησή του, αλλά και την εμπιστοσύνη του στους άλλους. Διστάζει σε κάθε βήμα της ζωής του, αφού δυσκολεύεται να στηριχτεί στον εαυτό του ή στους γύρω του. Μπορεί ακόμη να γίνει πιο κλειστό, πιο επιφυλακτικό, πιο επιθετικό. Ένα παιδί που μεγαλώνει σε περιβάλλον γκρίνιας και επιθετικότητας θα εξελιχθεί σε έναν ενήλικο χωρίς κέφι, που δεν θα απολαμβάνει τη χαρά της ζωής και δεν θα βλέπει τις σχέσεις και τη ζωή του αισιόδοξα. Είναι πολύ πιθανό επίσης να αντιγράψει αυτό το μοντέλο συμβίωσης και να δημιουργήσει ένα γάμο με εντάσεις και καβγάδες. Αν η σχέση των γονιών είναι συγκρουσιακή, το παιδί, με κάποιον τρόπο, όταν ενηλικιωθεί θα κάνει σχέσεις στις οποίες θα επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο. Κι αν αναρωτιέται τι γίνεται κάθε φορά και βρίσκει ένα σύντροφο με τον οποίο μαλώνει συνέχεια, η απάντηση είναι ότι έχει μάθει πως με αυτό τον τρόπο συνδέονται οι άνθρωποι. Αυτό έβλεπε γύρω του, αυτό είχε ως βίωμα, έτσι νομίζει πως σχετίζονται οι άνθρωποι. Η σχέση των γονιών του έχει άμεση επίδραση στη συναισθηματική του ωριμότητα.
Αρχές και πρακτικές για μια αρμονική σχέση και για διαφωνίες που δεν καταλήγουν σε καβγάδες
-Εκτίμηση, σεβασμός, αναγνώριση της προσφοράς του συντρόφου σας, μοίρασμα οικογενειακών υποχρεώσεων, συνεργασία και αλληλοϋποστήριξη είναι έννοιες κλειδιά για να τα βγάλετε πέρα στις δύσκολες στιγμές.
-Την επόμενη φορά που θα θυμώσετε και θα είστε έτοιμοι να μαλώσετε, να φωνάξετε, να καβγαδίσετε, σκεφτείτε την επίδραση που θα έχει η συμπεριφορά σας στη συναισθηματική εξέλιξη του παιδιού.
-Μην ανακατεύετε το παιδί στις δικές σας διαμάχες, κρατήστε το μακριά από οποιαδήποτε σύγκρουση.
-Αν μια διαμάχη σας γίνεται αντιληπτή από τα παιδιά κι εσείς καταφέρετε να τη λύσετε με κατανόηση, αμοιβαίες υποχωρήσεις και καλή θέληση, κάντε το μπροστά τους. Θα είναι ένα μάθημα ζωής, αλλά και ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας που πρέπει να νιώθουν.
-Σιωπηλή εχθρότητα με την ελπίδα ότι τα παιδιά δεν θα την αντιληφθούν δεν υφίσταται. Μπορούν να αφουγκράζονται τους ήχους της σιωπής.
-Μην καταμετράτε τα αρνητικά σημεία στο χαρακτήρα και στη συμπεριφορά του συντρόφου σας. Δώστε έμφαση σε ό,τι θετικό κάνει και σκέφτεται.
-Μάθετε την έννοια της συγγνώμης. Συγχωρήστε κάποια άκαιρη λέξη ή πράξη και, ακόμα καλύτερα, ξεχάστε την και μην την ανακαλείτε κάθε φορά που έχετε νεύρα.
-Υποχωρήστε. Τις στιγμές που έχετε αντίθετη άποψη για κάποιο θέμα, οι αμοιβαίες υποχωρήσεις με καλή θέληση αποτρέπουν τον καβγά.
-Σεβαστείτε την παρουσία ενός νέου τρίτου ανθρώπου. Η όποια διαφωνία να επιλύεται ιδιωτικά και με όσο το δυνατό λιγότερη ένταση.
-Δείχνοντας πώς διευθετούμε τις δικές μας διαφωνίες, δείχνουμε και στο παιδί το δρόμο να κάνει το ίδιο και στις δικές του. Το παιδί αντιγράφει όλες τις συμπεριφορές. Πώς να αγαπάει, πώς να διαφωνεί, πώς να στηρίζει, πώς να λύνει μια διαφορά.

Ελαιόλαδο κατά της κατάθλιψης


Επιμέλεια: Γιάννης Δεβετζόγλου, gdevetzoglou@dolnet.gr
Όσα περισσότερα τρανς λιπαρά (κορεσμένα) καταναλώνει κάποιος, όχι μόνο κάνει κακό στην καρδιά του, αλλά και στην ψυχική του υγεία, σύμφωνα με νέα έρευνα. Αντίθετα, μη κορεσμένα λίπη όπως είναι το ελαιόλαδο, δρουν κατά της κατάθλιψης.

Ειδικοί από τα Πανεπιστήμια της Ναβάρα και της Λας Πάλμας στα Κανάρια νησιά, με επικεφαλής τον καθηγητή προληπτικής ιατρικής, Αλμουδένα Σάντσεζ -Βιγιέχας, διαπίστωσαν στο πλαίσιο της μελέτης πως κάποιες μεσογειακές τροφές, όπως το ελαιόλαδο, που έχουν πολλά ωμέγα-9 λιπαρά οξέα, μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο της κατάθλιψης.
Οι επιστήμονες μελέτησαν για έξι χρόνια τη διατροφή, τον τρόπο ζωής και την κατάσταση της υγείας περισσότερων από 12.000 εθελοντών, από τους οποίους κανείς δεν είχε κατάθλιψη στην αρχή της έρευνας. Μετά από έξι χρόνια 657 άτομα είχαν διαγνωστεί με κατάθλιψη.

Όπως φάνηκε, όσοι κατανάλωναν συχνά fastfood και γλυκά βιομηχανικής παραγωγής, πλούσια σε υδρογονωμένα τρανς λιπαρά, εμφάνιζαν σημαντική αύξηση έως και 48% του κινδύνου εμφάνισης κατάθλιψης.
Όσο περισσότερα λιπαρά κατανάλωνε κάποιος, τόσο φαινόταν να επιβαρύνει την ψυχική υγεία του, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι τα πολυακόρεστα που υπάρχουν στα ιχθυέλαια και στα φυτικά έλαια, όπως το ελαιόλαδο, «σχετίζονται με μείωση του κινδύνου εμφάνισης κατάθλιψης», όπως υπογραμμίζουν στην έρευνά τους.
Η μελέτη επισημαίνει ότι σε όλο τον κόσμο περίπου 150 εκατ. άνθρωποι υποφέρουν από συμπτώματα κατάθλιψης, ενώ σε ορισμένες χώρες, όπως στις ΗΠΑ και τη βόρεια Ευρώπη (σε αντίθεση με τις μεσογειακές ευρωπαϊκές χώρες) είναι αυξημένο το ποσοστό κατανάλωσης ανθυγιεινών κορεσμένων και τρανς λιπαρών, που υπάρχουν σε κρέατα, βούτυρα, μαζικά παραγόμενα γλυκά και φαγητά fast food.

Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση PLoS ONE.

Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Η φιλία στο διαδίκτυο


Ο καθηγητής της Ανθρωπολογίας Robin Dunbar, του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, κάνοντας μια έρευνα υποστηρίζει ότι ο αριθμός των διαδικτυακών φίλων στο face book, δεν αντιπροσωπεύει τον πραγματικό αριθμό των φίλων στην πραγματική ζωή. Κάτι που φυσικά δεν θα μπορούσε να ισχύει.

Και αυτό ισχυρίζεται, γιατί ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν μπορεί να χειριστεί περισσότερους από 150 φίλους. Έτσι λοιπόν αυτό φανερώνει ότι οι χιλιάδες φίλοι που εμφανίζονται σε πολλούς λογαριασμούς χρηστών του Face book, είναι καθαρά εικονικοί και δεν λειτουργούν ως φίλοι πραγματικοί, δηλαδή η εμφάνιση τους είναι άσκοπη λογικά.

Ο αριθμός 150 δεν είναι τυχαίος, αφού αποτελεί μέρος μια άλλης θεωρίας του Dumbar που ανέπτυξε το 1990. Βάσει αυτής της θεωρίας η ποσότητα των πληροφοριών που μπορεί το μέρος του εγκεφάλου της συνειδητής σκέψης να διατηρήσει είναι αυτό το νούμερο.

Η έρευνα λοιπόν έδειξε ότι αποτελεί συνήθεια των χρηστών να συνομιλούν με συγκεκριμένα άτομα από τους φίλους τους στο Face book που μπορεί να φτάνει τους 150, ενώ μπορεί να διαθέτουν όμως πάνω από 1.500 φίλους.

Μπορεί όμως να υπάρξει φιλία μέσω ιντερνετ; Πάλι σύμφωνα με μελέτες της AOL, μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες τηλεπικοινωνιών και Διαδικτύου στην Αμερική, φαίνεται ότι οι γυναίκες και ειδικά μετά τα 40 περνούν τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο τους συνδεδεμένες στο ιντερνετ. Σερφάρουν κατά 50% περισσότερο χρόνο κάθε εβδομάδα σε σχέση με τους άντρες, παίζοντας παιχνίδια και μάλιστα το 44% των γυναικών αυτής της ηλικίας δημιούργησαν και νέες διαδικτυακές φιλίες μέσα από αυτά τα παιχνίδια. Ένα δε 20% από αυτές δήλωσε ότι συνέχισαν τις φιλίες αυτές και στον πραγματικό κόσμο.

Παλιότερα πίστευα ότι ο χώρος του διαδικτύου ήταν τόπος που δεν μπορούσε κάποιος να κάνει πραγματικούς φίλους. Σιγά σιγά όμως άλλαξα γνώμη για το θέμα αυτό, δημιουργώντας πραγματικές φιλίες που έχουν αντέξει στο χρόνο. Η ανωνυμία πολλές φορές βοηθάει να ανοιγόμαστε περισσότερο, και ειδικά όταν κάτι μας πιέζει ή ζητάμε λύσεις!! Αν είσαι τυχερός λοιπόν στην άλλη πλευρά υπάρχει κάποια ή κάποιος πρόθυμος να σε ακούσει, να σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα και να γελάσεις, να σου συμπαρασταθεί στη λύπη σου ή ακόμα και να σε βοηθήσει να βρεθεί λύση σε κάποιο πρόβλημα σου!!

Αλλά και καυγάδες μπορούν να υπάρξουν σε αυτό το χώρο και ο λόγος είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που το πρόσωπο που βγάζουν σε forum ή στα chatrooms ή στο face book, δεν έχει καμμία σχέση με αυτό της πραγματικής τους ζωής…ίσως γιατί αυτοί οι άνθρωποι φοβούνται ή ντρέπονται να παραδεχτούν αυτό που είναι!! Όμως και στην καθημερινότητα μας το ίδιο δεν συμβαίνει; Πόσοι φίλοι δεν μας απογοήτευσαν και που ζήσαμε μαζί τους όμορφες στιγμές της ζωής μας; Δεν διανοηθήκαμε όμως να βγάλουμε την φιλία από την ζωή μας…συνεχίσαμε να πιστεύουμε σε αυτήν!!!!

Κάπου πριν από χρόνια διάβασα σε ένα σάιτ ή μπλόγκ δεν θυμάμαι ακριβώς, τα εξής:

«Και είναι τόσο όμορφη αυτή η φιλία, όταν φτάνει να γίνει πραγματική φιλία…γιατί απλά βλέπεις έναν άνθρωπο για πρώτη φορά, όμως σου είναι τόσο οικείος και αγαπημένος μετά από τόσες ώρες συνομιλίας μέσω ιντερνετ ή τηλεφώνου!!! Υπάρχουν φιλίες μου που ξεκίνησαν μέσω ιντερνετ και τώρα είναι σημαντικότερες από αυτές που είναι από την πραγματική μου ζωή»

Και εγώ νοιώθω τυχερή γιατί αυτή τη σκηνή, να γνωρίζω από κοντά αγαπημένες ιντερνετικές φίλες την έχω ζήσει αρκετές φορές και είμαι σίγουρη ότι θα την ξαναζήσω και στο μέλλον!! Η χαρά είναι πραγματικά μεγάλη εκείνη τη στιγμή!!! Αλλά είμαι ακόμα πιο τυχερή γιατί αυτές τις φίλες τις έχω κατατάξει ανάμεσα στις καλύτερες που έχω…

Διαδικτυακά φιλαράκια μου να’στε πάντα καλά!!!!!!!

Η τέχνη της αγάπης


Η αγάπη είναι ενεργητική δύναμη μέσα στον άνθρωπο. Είναι μια δύναμη που γκρεμίζει τους τοίχους που χωρίζουν τον άνθρωπο από τον συνάνθρωπο και τον ενώνει με τους άλλους.Η αγάπη του δίνει την δύναμη να ξεπεράσει το συναίσθημα της απομόνωσης και του χωρισμού, κι ωστόσο του επιτρέπει να είναι ο εαυτός του, να διατηρεί την ατομικότητά του.Η αγάπη είναι δράση και όχι παθητικό αίσθημα. Ο ενεργητικός χαρακτήρας της αγάπης μπορεί να καθοριστεί, αν πούμε ότι αγάπη πρωταρχικά σημαίνει δόσιμο και όχι απολαβή…Αλλά πέρα από το στοιχείο της προσφοράς, ο ενεργειακός χαρακτήρας της αγάπης γίνεται φανερός στο ότι πάντα περιέχει ορισμένα βασικά στοιχεία που είναι κοινά σε όλες τις μορφές της αγάπης.Αυτά τα στοιχεία είναι: φροντίδα, ευθύνη, σεβασμός, και γνώση.
Έριχ Φρόμ

Εάν υποθέσομε ότι ομιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμη και των αγγέλων, δεν έχω όμως αγάπη, οι λόγοι μου ακούονται ως χάλκινος κώδωνας ή αλαλαγμός κυμβάλου. Και εάν έχω το χάρισμα της προφητείας και κατέχω όλα τα μυστήρια του Θεού και όλη τη γνώση, και εάν ακόμη έχω όλη την πίστη, ώστε να μετακινώ όρη, δεν έχω όμως αγάπη, δεν είμαι τίποτε. Και εάν διαθέσω τα υπάρχοντά μου στους πτωχούς, και εάν παραδώσω το σώμα μου για να καώ, δεν έχω όμως αγάπη, δεν ωφελούμαι σε τίποτε από αυτές τις θυσίες.Εκείνος ο οποίος αγαπάει είναι μακρόθυμος κι ανεκτικός, είναι καλωσυνάτος, ευργετικός και ωφέλιμος, δε ζηλοφθονεί, δεν υπερηφανεύεται, δεν φέρεται με αλαζονεία και προπέτεια, δεν πράττει άσχημα, δε ζητεί τα δικά του συμφέροντα, δε ερεθίζεται από θυμό και οργή, δε σκέπτεται ποτέ κακό κατά του πλησίον, ούτε λογαριάζει το κακό που έπαθε από αυτόν. Δεν χαίρεται όταν βλέπει να γίνεται αδικία, χαίρεται όμως όταν βλέπει την αλήθεια να επικρατεί. Η αγάπη τα πάντα ανέχεται, στα πάντα εμπιστεύεται, για πάντα ελπίζει, τα πάντα υπομένει.

Επιστολή Απ. Παύλου προς Κορινθίους

Η ανατροφή των παιδιών είναι μόνο γυναικεία υπόθεση;

Σύμφωνα με μια νέα έρευνα Αμερικανών ψυχολόγων, οι άνδρες που έχουν παιδιά είναι καλύτερο να παίζουν μαζί τους, αφήνοντας τις λοιπές φροντίδες της ανατροφής στις μαμάδες.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια Σάρα Σόουπ-Σάλιβαν, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό αναπτυξιακής ψυχολογίας «Developmental Psychology», κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα ζευγάρια έχουν ισχυρότερη και καλύτερη αμοιβαία υποστηρικτική σχέση ως γονείς, όταν ο πατέρας περνάει περισσότερη ώρα παίζοντας με τα παιδιά του και λιγότερη ώρα ταΐζοντας ή πλένοντάς τα, όπως θα έπρεπε -θεωρητικά τουλάχιστον- να κάνει ένας σύγχρονος μπαμπάς.

Όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, ο άνδρας που επιμένει να μπλέκεται στα… πόδια της γυναίκας του, τελικά, καταλήγει να υποσκάπτει τις προσπάθειές της να φροντίσει το παιδί, με αποτέλεσμα όλοι να οδηγούνται σε χειρότερη κατάσταση απ’ όσο, αν οι ρόλοι τους ήταν πιο διακριτοί - ένα συμπέρασμα που, ασφαλώς, θα ικανοποιήσει πολλούς άνδρες!

Η Σάλιβαν παραδέχθηκε ότι είναι απογοητευτικό το συμπέρασμα της νέας έρευνας για τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι οι πατέρες και οι μητέρες θα πρέπει να μοιράζονται ισότιμα τα καθήκοντα φροντίδας των παιδιών. Πρόσθεσε, πάντως, πως αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι η ενασχόληση ενός πατέρα με τη φροντίδα του παιδιού είναι κάτι κακό. «Απλώς, δεν αποτελεί την ιδανική συνταγή για όλα τα ζευγάρια. Είναι δυνατό να υπάρχει μια στερεή σχέση ανάμεσα στους δύο γονείς, χωρίς να μοιράζονται εξίσου τις ευθύνες τις ανατροφής» τόνισε.

Η Σάλιβαν επεσήμανε επίσης ότι, όπως έχουν δείξει προηγούμενες έρευνές της, συχνά οι μητέρες λειτουργούν ως «κλειδοκράτορες», ρυθμίζοντας κατά βούληση αν οι μπαμπάδες θα έχουν περισσότερη ή λιγότερη συμμετοχή στη φροντίδα του παιδιού, επιδεικνύοντας μια αμφισημία συναισθημάτων και επιθυμιών, κάτι που βεβαίως έχουν και οι πατέρες από τη δική τους πλευρά.

Πηγή: zougla.gr

Λύθηκε το αίνιγμα της Τζοκόντα;

Συνεχίζοντας να λύνουν αινίγματα και να αποκρυπτογραφούν μυστικούς κώδικες που έκρυβε ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι στα έργα του πριν από 500 χρόνια, οι ειδικοί ανακαλύπτουν συνεχώς νέα στοιχεία που κάνουν την τέχνη του Ιταλού ζωγράφου να μοιάζει όλο και περισσότερο με γεμάτο σασπένς μυθιστόρημα του Νταν Μπράουν.

Μελετητές παρατήρησαν γράμματα ζωγραφισμένα στα μάτια της Μόνα Λίζα, και τώρα μια Ιταλίδα ιστορικός τέχνης έρχεται να προσθέσει ακόμα μία θεωρία στις αναρίθμητες υποθέσεις για το αινιγματικό χαμόγελο της Τζοκόντα.

Η ιστορικός Κάρλα Γκλόρι ισχυρίζεται ότι έλυσε ένα από τα μυστήρια της Μόνα Λίζα και ανακάλυψε την ίδια την ταυτότητα της γυναίκας, αφού αναγνώρισε μια γέφυρα στο φόντο του έργου.

Η Κάρλα Γκλόρι παρατήρησε ότι πάνω στην πέτρινη γέφυρα αναγράφεται αχνά ο αριθμός 72 και κατέληξε ότι πρόκειται για τη γέφυρα που βρίσκεται στον ποταμό Τρέμπια στη μικρή πόλη Μπόμπιο της Ιταλίας. Συνδυάζοντας δε αυτό το στοιχείο με τα γράμματα S και G που ανακαλύφθηκαν μέσα στα μάτια της Μόνα Λίζα, η Γκλόρι εμφανίζεται πεπεισμένη πως η γυναίκα που απεικονίζεται στον πίνακα είναι η Μπιάνκα Τζοβάνα Σφόρτσα.

Η Σφόρτσα ήταν η κόρη του Λουντοβίκο ιλ Μόρο, του ευγενούς που ηγεμόνευε στο Μπόμπιο και ζούσε πριν από 500 χρόνια, ενώ η Γκλόρι ενισχύει τη θεωρία της λέγοντας ότι τα ζωγραφισμένα γράμματα S και G είναι τα αρχικά της, Μπιάνκα Giovanna Sforza.

«Από την έρευνά μου, έχω ταυτοποιήσει το αντικείμενο με την Μπιάνκα Τζοβάνα Σφόρτσα και τη γέφυρα στο φόντο με αυτή που καλύπτει τον ποταμό Τρέμπια στο Μπόμπιο» δήλωσε η Γκλόρι.

«Πριν από 500 χρόνια το Μπόμπιο ήταν ένα σημαντικό κέντρο πολιτισμού διάσημο για τη βιβλιοθήκη του και επίσης ένα μείζονος σημασίας σταυροδρόμι με κάστρο στο κέντρο του. Είναι πολύ πιθανό ο Ντα Βίντσι να επισκέφθηκε το Μπόμπιο για την περίφημη βιβλιοθήκη του και έπειτα να ζωγράφισε τον πίνακα από μνήμης λίγα χρόνια αργότερα, πιθανώς όταν ζούσε στη Γαλλία. Προφανώς μέσα στους αιώνες η κλίση της γης άλλαξε αλλά ο ελικοειδής χαρακτήρας του δρόμου που βλέπουμε στο φόντο της Μόνα Λίζα είναι ακόμα ορατός στο Μπόμπιο».

Προσέθεσε ότι η δομή της τοξωτής γέφυρας, η οποία έχει ξαναχτιστεί, ήταν πανομοιότυπη με αυτήν που διέσχιζε τον ποταμό Τρέμπια και παρασύρθηκε το 1472 - οι δύο τελευταίοι αριθμοί που είναι ζωγραφισμένοι πάνω στη γέφυρα από τον Ντα Βίντσι.

Όμως, ο ειδικός σε θέματα Ντα Βίντσι, συνταξιοδοτημένος καθηγητής της Οξφόρδης Μάρτιν Κεμπ, δεν έχει πειστεί για τη θεωρία της Γκλόρι: «Το πορτρέτο είναι σχεδόν σίγουρα της (Ιταλίδας ευγενούς) Λίζα Ντε Τζιοκόντο, όσο αντιρομαντική και αντιμυστηριώδης κι αν είναι η ιδέα αυτή. Εχουν σημειωθεί πολλές προσπάθειες να αναγνωριστεί το τοπίο ως μια συγκεκριμένη τοποθεσία και δεν θεωρώ τόσο στενή την ομοιότητα με τη γέφυρα του Μπόμπιο. Εχω μεγάλες επιφυλάξεις για όλες τις απόπειρες να βρεθεί κάποιο σκοτεινό κρυμμένο μήνυμα σε έργα τέχνης της Αναγέννησης».

Αντιδράσεις από ομάδα επιστημόνων

Η θεωρία της Γκλόρι συναντά αντιδράσεις και από την ομάδα των Ιταλών επιστημόνων που ανακάλυψαν τον αριθμό 72 ζωγραφισμένο σε μία από τις καμάρες της γέφυρας. Ο επικεφαλής της έρευνας, Σιλβάνο Βινσέτι, πιστεύει ότι ο αριθμός είναι μια καλυμμένη αναφορά στις μυστικές θεωρίες που απέκτησε ο Ντα Βίντσι στη Φλωρεντία: «Δεν υπάρχει Κώδικας Ντα Βίντσι εδώ, απλώς μηνύματα που αποκαλύπτουν τη σκέψη του. Τόσο ο αριθμός επτά όσο και το δύο είναι πολύ σημαντικοί στον Καμπαλισμό... Αλλά πιστεύουμε ότι η απεικονιζόμενη δεν είναι η Μπιάνκα Τζοβάνα Σφόρτσα, διότι πέθανε σε ηλικία 15 ετών, ενώ η γυναίκα του πίνακα είναι τουλάχιστον 22».

Ο θρύλος της μεσαιωνικής ιταλικής πόλης Μπόμπιο έφτασε να αποτελέσει μοντέλο για το «Ονομα του Ρόδου» του Ουμπέρτο Εκο, ενώ ο Ερνεστ Χέμινγουεϊ την περιέγραψε κάποτε ως την ομορφότερη πόλη του κόσμου με την ομορφότερη γέφυρα - τη «Γέφυρα του Διαβόλου», γιατί ο μύθος λέει ότι χτίστηκε από τον Διάβολο.

Πηγή: e-go.gr

To Nησί - Το τραγούδι της σειράς (Soundtrack)

ΓΙΑΤΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΕ ΔΙΑΒΑΖΕΙ

Μέσα στην τύρβη των γεγονότων και τις τριβές της καθημερινότητας για μια άκομη φορά κάτι το βαθύτατα σημαντικό,για να μην πούμε συγκλονιστικό,πέρασε απαρατήρητο και σχεδόν ασχολίαστο από τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους,που είναι οι εφημερίδες και οι εκδότες,ο κόσμος του καθημερινού εντύπου και ο κόσμος του βιβλίου.Μελέτη αποκάλυψε,με αριθμούς πλέον,πόσο λίγο διαβάζει ο Έλληνας και η κοινή γνώμη προσπέρασε αδιάφορη μπροστά σε στοιχεία,που προκαλούν κατάπληξη ακόμα και σ’εκείνους,που έχουν από καιρό συνείδηση της κάθετης μείωσης του αναγνωστικού κοινού σε όλα τα επίπεδα.Πρόκειται για μια τραγική πραγματικότητα,που διαγράφεται ακόμα τραγικότερη αν σκεφτούμε τους τεράστιους αριθμούς,όχι πλέον εκείνων, που αποφοιτούν από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αλλά και αυτών που περνάνε από ανώτατες σπουδές.

Τι διαβάζει η ελληνική «ιντελιγκέντσια»;Με ποια κριτήρια διαμορφώνει στάση και γνώμη;Πώς πληροφορείται και με ποιους μηχανισμούς περνάει την πληροφόρηση αυτή στα ευρύτερα στρώματα του λαού;Είναι κυριολεκτικά εξωφρενικό μέσα σε αυτήν την πλημμυρίδα των διπλωματούχων και πτυχιούχων να εμφανίζουμε αυτούς τους χαμηλότατους δείκτες σε σχέση με τις άλλες προηγμένες χώρες της Ευρώπης.
Γιατί όμως;Γιατί ο λαλίστατος και «παντογνώστης»μέσος Έλληνας προδίδει την ίδια την πνευματικότητα του με το να διαβάζει τόσο λίγο;Δείγμα,αναμφισβήτητα,αυτής της «παντογνωσίας» του ή ορθότερα και ακριβέστερα της προπέτειας του είναι το επιχείρημα-καραμέλα ότι φταίει η χαμηλή στάθμη των εφημερίδων.Το επιχείρημα αυτό δεν ευσταθεί,διότι πριν απ’όλα δεν έχουν όλες οι εφημερίδες χαμηλή ποιότητα και δεύτερο δίοτι το ίδιο το αναγνωστικό κοινό προτιμάει,άρα επιβάλλει τον τύπο της εφημερίδας,που οι Γερμανοί αποκαλούν»έντυπα του ρεβόλβερ»,τα οποία αποθεώνουν το σκάνδαλο,το έγκλημα και τη χυδαιότητα.
Αντίστοιχα ανακριβές είναι και το επιχείρημα ότι δήθεν όλες οι εφημερίδες «γράφουν τα ίδια»,το οποίο πέρα από το ότι είναι αναληθές,έρχεται και σε αντίφαση με το γεγονός ότι όλοι καταφεύγουμε για την πενιχρή μας πληροφόρηση στο τηλεοπτικό κουτί,το οποίο κάθε άλλο παρά διαφοροποιημένο και πολυσήμαντο εμφανίζεται.

Βέβαια,δε διαβάζουμε όχι μόνο «χαμηλού επιπέδου» εφημερίδες,που δεν ανταποκρίνονται στο διανοητικό μας μεγαλείο.αλλά ούτε βιβλία ποιότητας,που σχεδόν όλα καταλήγουν σε εκδοτικές αποτυχίες,διότι σαρώνονται από την ψευτοσυναισθηματική φληναφολογία,τη σαδομαζοχιστική παραφιλολογία και την εκπορνευτική εντυπολογία.

Διαπίστωση λοιπόν,θεμελιακή:Στη βάση του προβλήματος βρίσκεται όχι η κακή ποιότητα των εφημερίδων,περιοδικών,βιβλίων-που βεβαίως δεν μπορεί να αγνοηθεί-αλλά ο κακής ποιότητας προσανατολισμός του αναγνωστικού κοινού.Ο μέσος Έλληνας δεν αντέχει στον πνευματικό κόπο,προτιμάει την εικόνα,το σύνθημα,τον ηχηρό τίτλο.Άμεσο αποτέλεσμα:Η σκέψη ναρκώνεται,ο σταχασμός μορφινίζεται,τη θέση της διαλεκτικής συλλογιστικής παίρνουν ήχηρά φραστικά «σκαμπίλια» και το φιλοθεάμον κοινό εντυπωσιάζεται από συνθηματολογικές ασυναρτησίες.

Υπάρχουν,τελικά,ευθύνες γι’αυτήν την κατάσταση;Τεράστιες,που ερμηνεύουν το γεγονός ότι το αναγνωστικό κοινό όχι μόνο αναλογικά,αλλά και σε πολλές περιπτώσεις απόλυτα μειώνεται αντί να αυξάνει σε κλίμακα αντίστοιχη με την αύξηση των «γραμματιζούμενων».

(Το κείμενο είναι απόσπασμα από δοκίμιο του Β.Φίλια,το οποίο περιλαμβάνεται στο βιβλίο του «Κοινωνιολογικές προσεγγίσεις»,εκδ Σύγχρονη Εποχή)

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Γιν-γιανγκ

Ένα σύμβολο χρησιμοποιημένο από εκατομμύρια ανθρώπους κάθε ηλικίας, εθνικότητας, φυλής και φύλου. Το συναντάμε χαραγμένο σε μπρελόκ, περιδέραια, δαχτυλίδια , ζωγραφισμένο σε τοίχους και σε μπλουζάκια.

Όπως όλα τα σύμβολα μιλά στο ασυνείδητο και μας γοητεύει, μας μαγνητίζει, με ένα μυστηριώδη τρόπο.

Εκφράζει το καλό και το κακό λένε κάποιοι - μάλλον πολύ επιφανειακά - και αυτό είναι μόνο μια πολύ παιδική ερμηνεία του συμβόλου. Όλη η κινέζικη σκέψη και κοσμογονία είναι κλεισμένη σε αυτό το σύμβολο, η ζωή , ο θάνατος, ο φόβος, η δύναμη, το σκοτάδι, το φως.

Το Γιν και το Γιάνγκ είναι οι δύο αντίθετοι και συμπληρωματικοί πόλοι της φύσης.

Το Γιάνγκ είναι το άσπρο. Είναι αυτό που ευθύνεται για την κίνηση, την επιθετικότητα, την πρωτοβουλία, τη δημιουργικότητα, την αρσενική δύναμη, τα επιβεβαιωμένα συναισθήματα, τον Ουρανό, το φως, τη λαμπρότητα, τη φωτιά, τη τόλμη, τα βουνά που διεισδύουν στον ουρανό, το θερμό, το σκληρό, το ζεστό. Γιανγκ σημαίνει ''σημαίες που κυματίζουν στον ήλιο'' δηλαδή λαμπρό ή φωτεινό.

Το Γιν είναι το μαύρο. Είναι αυτό που ευθύνεται για το σκοτάδι, την παθητικότητα, την ακινησία, τη δεκτικότητα, το θηλυκό στοιχείο, την έλλειψη ζωής, τη σελήνη, τη νύχτα, το ψυχρό, τις κοιλάδες της φύσης που δέχονται και συντηρούν, προστατεύουν τη ζωή μέσα τους, τη μήτρα στα γυναικείο σώμα, τις σπηλιές, τα στάσιμα νερά, το αδύναμο, το απαλό, το υποχωρητικό, τα σκοτεινά και ύπουλα συναισθήματα. Γιν σημαίνει ''συννεφιασμένος, σκοτεινιασμένος''.

Αυτές οι δύο μορφές ενέργειας αποτελούν εκφράσεις της μίας, μοναδικής, έσχατης πραγματικότητας που είναι πέρα από τη μορφή και την ουσία, πέρα από κάθε δυαδισμό. Το ΤΑΟ.

Αν παρατηρήσουμε το σύμβολο, το Τάι-Τσι Του όπως ονομάζεται, θα δούμε ότι αποτελείται από ένα κύκλο που το ένα του μισό είναι άσπρο με ένα μαύρο σημείο μέσα του και το άλλο του μισό μαύρο με ένα άσπρο σημείο μέσα του. Είναι οι δύο δυνάμεις της φύσης που μάχονται, το λευκό και το μαύρο, έτσι ώστε η μια να διαδέχεται ακατάπαυστα την άλλη και έτσι να δημιουργείται ο κόσμος με τις αποχρώσεις του.

Καθώς το σύμβολο κινείται το μικρό μαύρο σημείο μέσα στο αντίθετο μισό άσπρο μεγαλώνει κι ενισχύεται, έτσι ώστε κάποια στιγμή καταλαμβάνει ολόκληρο το χώρο του και το αντικαθιστά.

Αυτή η κίνηση της ενέργειας έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται οι ενδιάμεσες καταστάσεις στη φύση που κάνουν τον κόσμο πολύμορφο, περιπλοκότερο και πιο πλήρη. Στην κίνηση αυτή οφείλεται η αέναη εναλλαγή των τεσσάρων εποχών , η πολυμορφία του εδάφους όπως θα μας ερμηνεύσει το Φενγκ Σουι, οι εναλλαγές του καιρού, οι εναλλαγές της διάθεσής μας, η αέναη γέννηση αρσενικών και θηλυκών σωμάτων. Χωρίς αυτήν, ο κόσμος της ύλης, η ''Μάγια'' σύμφωνα τους Ινδούς, θα ήταν μονότονος, μονόπλευρος.

Η διδασκαλία του Γιν Γιανγκ κρύβεται πίσω από το Φεγνκ Σουι. Αυτή η αρχαία τέχνη της γαιομαντείας στοχεύει στην κατανόηση της φύσης και στην εναρμόνιση των δημιουργικών και δεκτικών ενεργειών του χώρου. Στόχος είναι η ισορροπία. Αυτή η ισορροπία που χρειάζεται στην κάθε περίπτωση.

Έτσι σύμφωνα με αυτή την τέχνη στις κατοικίες των ζωντανών πρέπει να κυριαρχεί η ζωοδότρα ενέργεια Γιανγκ , ιδιαίτερα στα παιδικά δωμάτια. Στα υπνοδωμάτια αντίθετα πρέπει να κυριαρχεί η ενέργεια Γιν αφού είναι χώρος ανάπαυσης και χαλάρωσης. Η υπερβολική ενέργεια γιν προκαλεί ασθένεια, απώλεια , ακόμη και θάνατο. Αντίθετα η ενέργεια Γιν βοηθά το σώμα και θεραπεύει τις ασθένειες, γιατί πάλλεται, σφύζει από ζωή και φέρνει καλοτυχία.

Η διδασκαλία του Γιν Γιανγκ έχει διαποτίσει και τις πολεμικές τέχνες. Το ΤΑΟ είναι πηγή τροφής για την ανάπτυξη των παραδοσιακών πολεμικών τεχνών στην Κίνα. Η δουλειά τους είναι περισσότερο εσωτερική , όπως για παράδειγμα τα μοναστήρια των Σαο Λιν.

Σύμφωνα με τον Ταοϊσμό τα πράγματα έχουν δύο αντίθετες δυνάμεις , το Γιν και το Γιανγκ, δύο όψεις που αλλοστηρίζονται, βοηθιούνται και μάχονται. Αυτές οι αρχές χρησιμοποιούνται για τη φυσική και νοητική προετοιμασία στις Πολεμικές Τέχνες, βασισμένες στην ενέργεια ΤΣΙ που αποτελείται από το Γιν και το Γιανγκ.

Στις πολεμικές τέχνες το Γιάνγκ είναι ακόμα το ανώτερο, η ζωή, η καλοσύνη, η γενναιότητα, η ομορφιά η αρετή , η τάξη. Όλα αυτά τα ηθικά, πνευματικά στοιχεία που χρειάζεται να ξυπνήσουμε μέσα μας για να γίνουμε πολεμιστές και Άνθρωποι. Το Γιν είναι το υποχθόνιο, η κακία, ο εγωισμός, το άσχημο, η αταξία, η παρακμή, το μίσος. Η εκπαίδευση των πολεμιστών είναι μια μάχη του Γιν και του Γιανγκ και ο δρόμος της αυτοπραγμάτωσης.

Η παραδοσιακή Κινέζικη ιατρική βασίζεται στα στοιχεία Γιν και Γιανγκ του ανθρώπινου σώματος. Κάθε αρρώστια θεωρείται διατάραξη της ισορροπίας ανάμεσα στα δύο αυτά στοιχεία. Γενικά , το εσωτερικό μέρος του σώματος είναι Γιανγκ και η επιφάνεια είναι Γιν. Το πίσω μέρος είναι Γιανγκ και το μπροστά είναι Γιν. Μέσα στο σώμα υπάρχουν όργανα Γιν και όργανα Γιάνγκ. Η ισορροπία στο σώμα διατηρείται χάρη στη συνεχόμενη σωστή ροή του ΤΣΙ, ''ζωτική ενέργεια'' που κυκλοφορεί διαμέσου ενός συστήματος ''μεσημβρινών''. πάνω στις γραμμές των μεσημβρινών του σώματος βρίσκονται τα σημεία που εφαρμόζεται η θεραπευτική μέθοδος του βελονισμού.

Αν η ροή του Τσι ανάμεσα στα στοιχεία Γιν και Γιανγκ σταματήσει, το άτομο αρρωσταίνει και η αρρώστια θεραπεύεται με την τοποθέτηση βελόνων σε διάφορα σημεία του σώματος που αποκαθιστούν τη ροή του Τσι.

Αυτές είναι μερικές από τις εφαρμογές την πανάρχαιας διδασκαλίας του Γιν και του Γιανγκ. Τόσο αρχαία όσο και τα βουνά και οι κοιλάδες που σχηματίζονται από την κίνησή του. Τόσο σοφό όσο τα άστρα και η ζωή που υπάρχουν επειδή αυτό υπάρχει. Όπως σε κάθε αρχαία γνώση απλά προσπαθούμε να ακούσουμε , να ερμηνεύσουμε το μεγαλείο και τη γνώση που κρύβει. Όποιος συνειδητοποιεί το Γιν και το Γιανγκ ερμηνεύει το σύμπαν και γίνεται συνεργός της αέναης ροής των πραγμάτων. Της Εξέληξης

Πηγή: esoterica.gr

Η «αγοραμανία» δεν είναι «shopping therapy»


«Πρέπει να ψωνίσω... Πρέπει να αποκτήσω αυτό ή εκείνο... Το χρειάζομαι...». Πόσοι άραγε από εμάς δεν κάναμε αυτή τη σκέψη μπροστά σε μια ελκυστική βιτρίνα ή βλέποντας μια διαφήμιση στην τηλεόραση ή στα περιοδικά για κάποιο προϊόν; Μας αρέσει να δικαιολογούμε αυτή την καταναλωτική μας τάση λέγοντας ότι χρειαζόμαστε κάπου-κάπου να ξοδεύουμε χρήματα για πράγματα που δεν τα έχουμε πραγματικά ανάγκη…το γνωστό μας δηλαδή αθώο shopping therapy!!

Είναι όμως πάντα έτσι; Μπορούμε να ξεχωρίσουμε πότε κάποιος έχει αυτό το καταναλωτικό σύνδρομο ή έχει περάσει στην φάση της αγοραμανίας που είναι πλέον μια πάθηση; Σε μένα έχει κάνει πολύ εντύπωση ένα άρθρο της κ. Ελεάνας Ελευθερίου, που είχα διαβάσει πριν λίγους μήνες στο Νέα και σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας! Λέει λοιπόν η κ. Ελευθερίου:


«Συχνά υποτιμούμε τη σοβαρότητα αυτής της πάθησης που λέγεται «ωνιομανία» (αγοραμανία) χρησιμοποιώντας τον όρο αγοραθεραπεία (shopping therapy), o οποίος αναφέρεται στην ήπια και ίσως θα μπορούσαμε να πούμε φυσιολογική έκφραση του καταναλωτικού συνδρόμου.

Στην ωνιομανία που ως όρος έχει τη ρίζα του στο αρχαιοελληνικό ωνέομαι- ωνούμαι (=αγοράζω), η επιθυμία κατανάλωσης και απόκτησης υλικών αγαθών παύει να αποτελεί πηγή ευχαρίστησης, αλλά μετατρέπεται σε μια ακατανίκητη και αστείρευτη ανάγκη, η οποία πρέπει πάση θυσία να ικανοποιηθεί, μια εμμονή που καθηλώνει το άτομο, το οποίο υπόκειται σε βασανισμό εάν δεν μπορεί να ικανοποιήσει το πάθος του.

Ο εθισμός στις αγορές δεν διαφέρει από τους υπόλοιπους εθισμούς, αφού το άτομο νιώθει εγκλωβισμένο στην ανάγκη του, υποχρεούται να την ικανοποιήσει, ενώ αυτή η ανάγκη ικανοποίησης αναγεννάται, είναι μόνιμη και συνήθως μεγεθύνεται αντί να είναι σταθερή ή να εξαλείφεται. Μια ανάγκη δηλαδή που γεννάται από μια βαθύτερη ανεκπλήρωτη επιθυμία και καταδικάζει το άτομο σε μάταιη επανάληψη.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε πως ο αγοραμανής είναι η σύγχρονη παραλλαγμένη μορφή του Τάνταλου και του Σίσυφου, οι οποίοι έχουν τιμωρηθεί να νιώθουν το ανεκπλήρωτο και το βαθύτερο κενό ολοένα και εντονότερο παρά τη συνεχή και αδιάκοπη πλήρωση των επιφανειακών επιθυμιών τους.

Η αγοραμανία αποτελεί σοβαρό σύμπτωμα εκδήλωσης υπαρξιακού προβλήματος και αντικατοπτρισμός της ευρύτερης κοινωνικής παθολογίας στο άτομο, το οποίο καταφεύγει σε αυτήν για να εξομαλύνει δύσκολα προσωπικά ή μη προβλήματα και να αντιμετωπίσει την έλλειψη ανθρώπινων σχέσεων.

Αποτελεί δηλαδή έναν ανορθόδοξο και αναποτελεσματικό τρόπο καταπολέμησης, κάλυψης ή και υπέρβασης βαθύτερων αισθημάτων μοναξιάς, θυμού, δυσφορίας, θλίψης, κατωτερότητας και ανεπάρκειας, η ύπαρξη των οποίων δημιουργεί και τροφοδοτεί την ακατάπαυστη καταναλωτική τάση, ενώ η ικανοποίησή της γεννά με τη σειρά της προσωρινά και βραχυπρόθεσμα συναισθήματα πλήρωσης, ικανοποίησης και ασφάλειας αφού τα υλικά αγαθά δεν πληγώνουν, ούτε προδίδουν.» Η κ. Ελεάνα Ελευθερίου είναι ειδικός ψυχικής υγείας Μ.Α., μέλος ΑΡΑ, ΙSSΜ, ΕSSΜ


Αρχή φόρμας

Τέλος φόρμας

Πιείτε νερό!

Θέλετε να χάσετε βάρος; Πιείτε νερό. Θέλετε να έχετε καλύτερο δέρμα; Πιείτε νερό.

Θέλετε να αυξήσετε τον μεταβολισμό σας, θέλετε να προστατεύσετε τις αρθρώσεις, θέλετε να βοηθήσετε στη μείωση και την αποβολή των τοξινών, τη χαλάρωση του δέρματος και της δυσκοιλιότητας; Πιείτε νερό.

Περισσότερο από το μισό του σώματός μας αποτελείται από νερό, και πρέπει να το εκμεταλλευτούμε καθώς καταστέλλει την όρεξη και βοηθά το σώμα να μεταβολίσει το λίπος. Ρυθμίζει επίσης τη θερμοκρασία του σώματος και απομακρύνει από το σώμα μας τις τοξίνες.

Πάνω από όλα όμως, το νερό λειτουργεί και ως μεταφορέας θρεπτικών ουσιών και οξυγόνου για την απορρόφηση και τη χρησιμοποίηση των βιταμινών και των μετάλλων.

Ενώ ήδη γνωρίζετε ότι το πόσιμο νερό είναι καλό για την υγεία, ωστόσο ορισμένες φορές ίσως αναζητούμε πιο γευστικές επιλογές. Δυστυχώς, δεν υπάρχει άλλο 'ποτό' που να μπορεί να πάρει τη θέση του νερού, όσον αφορά τα φυσικά οφέλη του, όμως υπάρχουν και άλλες λύσεις. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να βελτιώσετε τη γεύση του νερού, όπως για παράδειγμα προσθέτοντας λίγο περισσότερη όξινη γεύση στο νερό σας βάζοντας μια φέτα λεμόνι.

Επίσης μπορείτε να προσλαμβάνετε τις καθημερινές σας ανάγκες για νερό, χωρίς να χρειάζεται να πιείτε αποκλειστικά νερό. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός από φρούτα, λαχανικά και διάφορα ροφήματα όπως χυμοί, αναψυκτικά (χωρίς ζάχαρη), καφέ και τσάι που μπορείτε να προσλαμβάνετε επαρκή ποσότητα νερού.

Παρακάτω ακολουθούν μερικές οδηγίες που μπορείτε να ακολουθήσετε για να ξεδιψάσετε το σώμα σας:

1. Όταν ξυπνάτε, ξεκινήστε τη μέρα σας με ένα ποτήρι νερό.

2. Κρατήστε ένα μπουκάλι παγωμένο νερό στο ψυγείο.

3. Έχετε μαζί σας ένα μπουκάλι φρέσκο νερό μαζί σας.

4. Αποφύγετε να πίνετε πολλά καφεϊνούχα ποτά.

5. Πιείτε μερικές γουλιές από μια τρεχούμενη πηγή που μπορεί να συναντήσετε.

6. Πιείτε ένα ποτήρι νερό με κάθε γεύμα, ακόμη και αν πίνετε άλλο ποτό.

7. Αν πεινάτε, πιείτε ένα ποτήρι νερό προτού καταναλώσετε το σνακ σας.

8. Αυξήστε τα φρούτα σας και την πρόσληψη λαχανικών.

9. Παραγγείλετε σούπα πριν από το γεύμα σας.

10. Προγραμματίστε το νερό που πρέπει να πίνετε και βάλτε καθημερινούς στόχους.

Καλατζή Μαρία: Διατροφολόγος - διαιτολόγος